คอลัมน์ : เรื่องจากปก ผู้เขียน : ทีมข่าวการเมือง กลายเป็นกระแสร้อนทั้งในทางการเมืองและโลกออนไลน์ เมื่อสถานีโทรทัศน์ Voice TV ทีวีระบบดิจิตอลที่ใช้เงินมหาศาลประมูลใบอนุญาต กลายเป็นทีวีช่องแรกที่ถูกคำสั่งให้ “จอดำ” หลังจากเมื่อวันที่ 27 มีนาคม คณะอนุกรรมการกำกับผังรายการและเนื้อหารายการ คณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.) เสนอที่ประชุมคณะกรรมการกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ (กสท.) ให้พักใช้ใบอนุญาตสถานีโทรทัศน์ Voice TV ทั้งช่องเป็นเวลา 3 วัน แต่ กสท. มีมติพักใบอนุญาตเพิ่มเป็น 7 วัน มีผลตั้งแต่วันที่ 28 มีนาคม...

คอลัมน์ : จับกระแสการเมือง ผู้เขียน : สมศักดิ์ ไม้พรต ข่าวที่ประชุมคณะรัฐมนตรีมีมติเห็นชอบตามที่กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬาเสนอให้ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันโมโตจีพีโดยใช้งบประมาณปีละ 100 ล้านบาท ต่อเนื่องกัน 3 ปี ถึงจะไม่มีใครให้ความสนใจมากนัก แต่ต้องถามว่าทำกันอย่างนี้ก็ได้หรือ ในเมื่อสนามที่จะใช้จัดการแข่งขันเป็นของเอกชน โดยมีชื่อของอดีตนักการเมืองอย่างนายเนวิน ชิดชอบ เป็นโต้โผใหญ่ เอางบประมาณรัฐจากภาษีประชาชนไปใช้สนับสนุนการเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันในพื้นที่เอกชน งบประมาณจากภาษีประชาชนเอาไปจัดการแข่งขันโมโตจีพีสูงถึงปีละ 100 ล้านบาท แม้เหตุผลข้ออ้างที่ยกมาอย่างสวยหรูคือ ใช้กีฬาสร้างชื่อเสียงให้ประเทศ ใช้กีฬาดึงดูดนักท่องเที่ยว และคาดการณ์กันว่าในช่วงที่มีการแข่งขันจะทำให้เศรษฐกิจท้องถิ่นคึกคัก เพราะจะมีนักท่องเที่ยวเดินทางไปชมการแข่งขันจำนวนมาก มีคำกล่าวอ้างของผู้เกี่ยวข้องว่า การลงทุนปีละ 100 ล้านบาทของรัฐบาล คิดเป็นเพียง 40% ของเงินทั้งหมดที่จะใช้จัดการแข่งขันเท่านั้น การเป็นเจ้าภาพ 3...

คอลัมน์ : ถนนประชาธิปไตย ผู้เขียน : สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ เมื่อวันที่ 21 มีนาคม ศาลจังหวัดพัทยาได้อ่านคำพิพากษา “คดีอริสมันต์” กรณีประท้วงปิดโรงแรมรอยัล คลิฟ บีช รีสอร์ท เมืองพัทยา เมื่อวันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2552 ตัดสินให้จำคุก 4 ปีโดยไม่รอลงอาญา และปรับ 200 บาท จำเลยมี 13 คน ได้แก่ นายอริสมันต์ พงษ์เรืองรอง นายนิสิต สินธุไพร นายพายัพ...

คอลัมน์ : เพื่อชาติประชาชน ผู้เขียน : Pegasus มีหลายคนบอกว่าตอนนี้ตาสว่างกันมากแล้ว ต่อไปจะเป็นอย่างไรอีก ใครจะเป็นผู้นำเรา แล้วจะต้องทำอะไรกันต่อไปดี คำถามสั้นๆแต่ต้องตอบยาวกว่าที่คาดกันไว้ เริ่มแรกคือ แม้จะตาสว่างกันแล้วก็ต้องรู้ด้วยว่าเราควรจะกำหนดเป้าหมายกันอย่างไร แค่ไหน จึงจะมีความเป็นไปได้ และคำว่าตาสว่างคืออะไร มีความหมายว่าอย่างไร เพราะใครๆก็พูด สาเหตุหนึ่งอาจมาจากการฟัง การพูดคุย หรือหนักกว่าคือการได้ดูได้ฟังคลิปต่างๆที่มีความจริงบ้าง ความเห็นบ้าง นำมาซึ่งความเข้าใจผิด หรือการตั้งเป้าหมายแบบไม่มีโอกาสสำเร็จมากจนเกินไป ดังนั้น สิ่งแรกที่ควรคิดอย่างจริงจังคือ เนื้อหาของอาการตาสว่างเกี่ยวข้องกับอะไร โดยพื้นฐานคงเป็นเรื่องต้นเหตุและที่มาของความไม่ยุติธรรมในสังคม เมื่อเข้าใจเรื่องความไม่ยุติธรรมแล้วก็จะต้องหาวิธีการสร้างความยุติธรรมขึ้นมา ทั้งที่อาศัยการช่วยเหลือซึ่งกันและกันในหมู่ผู้เสียเปรียบและการเรียกร้องให้กลุ่มอื่นเห็นใจ โดยเชื่อมโยงไปถึงองค์กรต่างๆทั้งในและระหว่างประเทศ ส่วนจะทำอะไร แค่ไหน อย่างไร เป็นรายละเอียดที่ต้องคิดกันเอง ในฐานะประชาชน การกระทำผิดกฎหมายไม่มีประโยชน์...

คอลัมน์ : ทรรศนะแสงสว่าง ผู้เขียน : สุรพศ ทวีศักดิ์ เมื่อเร็วๆนี้ผมถูกชวนไปวิจารณ์งานเขียนในหัวข้อ “วิจารณ์ความเป็นมนุษยนิยมและเหตุผลนิยมของธรรมยุติกนิกาย” ของพิพัฒน์ พสุธารชาติ ในโครงการสัมมนาเชิงปฏิบัติการ “คราสและควินิน : รื้อ-สร้าง ‘ปากไก่และใบเรือ’ ของนิธิ เอียวศรีวงศ์” ซึ่งเป็นงานเขียนโต้แย้ง “ปากไก่และใบเรือ” ผลงานประวัติศาสตร์เชิงความคิดชิ้นสำคัญของนิธิ เอียวศรีวงศ์ ที่เสนอว่าการปฏิรูปพุทธศาสนาโดยรัชกาลที่ 4 ทำให้เกิดธรรมยุติกนิกายที่มีความเป็นมนุษยนิยมและเหตุผลนิยม ในที่นี้ผมจะพูดถึงเฉพาะความเป็น “เหตุผลนิยม” ของธรรมยุติกนิกาย ซึ่งนิธิใช้คำว่า “เหตุผลนิยมในความหมายจำกัด” ขณะที่พระไพศาล วิสาโล ใช้คำว่า “เหตุผลนิยมในความหมายหลวมๆ” โดยขยายความว่า อนึ่ง “เหตุผลนิยม”...

คอลัมน์ : กรีดกระบี่บนสายธาร ผู้เขียน : เรืองยศ จันทรคีรี ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาในคอลัมน์ที่ผมเขียนประจำเป็นการถ่ายทอดความคิดและความเห็นต่างๆของ Arnold Toynbee ซึ่งส่วนใหญ่นำมาจากข้อเขียนในชุด A study of history ผลงานทั้งหมดที่เขียนมีจำนวน 35 บทหรือ 35 ตอน ผมจะนำมารวมเล่มให้สำนักพิมพ์สุวรรณภูมิอภิวัฒน์จัดพิมพ์เป็นพ็อกเก็ตบุ๊คในชื่อ “an introduction of Arnold Toynbee” หรือแปลเป็นไทยคือ “เรื่องราวของ Arnold Toynbee โดยสังเขป” ตอนนี้รู้สึกว่าอินทรีตัวเองนั้นแก่กล้าขึ้นมาเล็กน้อย ประกอบกับสังคมไทยมีปัญหาทางความคิดที่ซับซ้อนและสับสนมาก ผมจึงจะต่อยอดจาก Arnold Toynbee โดยเขียนทฤษฎีและข้อมูลประวัติศาสตร์ในแบบไทยๆขึ้นมา...

คอลัมน์ : โลกไม่หยุดนิ่ง ผู้เขียน : ณ สันมหาพล zero-to-maker หมายถึงกลุ่มคนทำที่ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร ดังนั้น จึงต้องเรียนรู้แง่มุมต่างๆเกี่ยวกับวัฒนธรรมและขบวนการคนทำให้ถ่องแท้ก่อน ไม่ใช่อยากเป็นคนทำก็เป็นได้เลย maker-to-maker หมายถึงกลุ่มคนทำที่หลังจากได้เป็นแล้วหาทางผูกมิตรกับคนทำด้วยกันเพื่อขยายความรู้ ซึ่งสำคัญมากในแง่ที่จะช่วยให้วัฒนธรรมและขบวนการอยู่ตลอดไป ตามด้วยกลุ่มคนทำที่ทำแล้วและส่งสินค้าไปขายในตลาด ซึ่งจะต้องเจอเรื่องราวหลายรูปแบบทั้งดีและไม่ดี จึงต้องบอกกล่าวคนในขบวนการให้รู้เพื่อจะได้รับทราบและหาทางแก้ไข ซึ่งเป็นวิธีสร้างความเจริญแบบหนึ่ง ใครอยากเข้าร่วมขบวนการคนทำต้องวางตัวตามขั้นตอนดังกล่าว ไม่เช่นนั้นอาจล้มลุกคลุกคลานถึงขั้นต้องอำลา เพราะการผลิตไม่ว่าที่บ้านหรือที่โรงงานก็เป็นธุรกิจเช่นกัน ต่อไปเป็นเรื่องสินค้าที่นิยมผลิตในหมู่คนทำ เริ่มตั้งแต่รถยนต์ ที่ผลิตด้วยตัวเองได้ไม่ยาก ถ้าผลิตจากรถประเภท kit-car ที่มีทุกอย่างพร้อม ใครอยากผลิตรถเพียงซื้อรถและนำไปประกอบ แต่อย่าผลิตรถอย่างที่วิ่งบนถนน ควรผลิตรถทางเลือก ทั้งสำหรับนำไปตั้งโชว์ ขับเล่น และนำไปทดลอง บางทีรถไม่จำเป็นต้องทำจากโลหะ อาจทำจากท่อนซุงที่แกะสลักอย่างดีก็ได้ หรือหล่อจากพลาสติก...

คอลัมน์ : ฟังจากปาก ผู้เขียน : ประชาธิปไตย เจริญสุข การยึดอำนาจครั้งนี้มีการวางแผนอย่างรอบคอบและลึกซึ้งมากกว่า 2 ครั้งหลังที่ผ่านมา คือปี 2534 และปี 2549 หรือย้อนไปก่อนหน้านั้น เพื่อจะให้การรัฐประหารนำไปสู่ความสำเร็จหลัก พูดภาษาชาวบ้านคือ ไม่ให้เสียของ ภาษาทางการคือเป็นการกำจัดอิทธิพลที่เขาเรียกว่า “ทุนสามานย์” หรือสิ่งไม่ดีในความคิดของเขา กวาดให้หมดโดยสิ้นเชิง ไม่ได้หมายถึงการเมืองอย่างเดียว แต่อะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็นความมั่นคง ไม่ว่าจะเป็นความขัดแย้งในวงการสงฆ์ ความขัดแย้งในทางการเมืองการปกครอง ความขัดแย้งในเรื่องความเชื่อหรือความแตกต่างที่อยู่ในขอบเขตที่เขาคิดว่าต้องจัดการให้หมด คสช. ไม่ใช่ยึดอำนาจให้สำเร็จแล้วเขียนรัฐธรรมนูญใหม่และมีการเลือกตั้ง แต่เขามองว่าผู้ทำรัฐประหารไม่ได้เป็นผู้บริหารเองทั้ง 2 ครั้ง คือรอบแรกเป็นคุณอานันท์ ปันยารชุน มารอบหลังแม้เป็นคุณสุรยุทธ์ จุลานนท์ ที่พวกเขามีความเชื่อมั่น...

คอลัมน์ : สากกะเบือยันเรือรบ ผู้เขียน : สนานจิตต์ บางสพาน สงกรานต์ปีนี้กร่อยตามคาดทั้งถนนข้าวสาร สีลม และที่อื่นๆ เมื่อมีมาตรการไม่ให้นั่งท้ายรถกระบะ แต่ให้ขนน้ำใส่ถังใส่โอ่งได้ ตรรกะเพียบพูนด้วยเล่ห์และโง่อย่างนี้ชาวบ้านหัวเราะร่วน โห่ฮาป่ากันครื้นเครง ซื้อรถกระบะมาไม่ให้นั่งท้าย ต้องคาดเข็มขัด แล้วขนคนงานก่อสร้างทำไงล่ะ โดนชาวบ้านอำถึงขั้นนั่ง “สองแถว” ในตรอกในซอย “ต้องรัดเข็มขัดนิรภัยไหมครับนายกฯ” ก็โกรธอีก…ฮา ตกลงเพ่กับพวกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟได้คนเดียวพวกเดียวเนอะ พวกผมไพร่ฟ้าหน้าซีดไม่มีสิทธิโกรธ หืออือ หรืออารมณ์แปรปรวนขึ้นๆลงๆ ไม่เสถียรเหมือนปุถุชนคนทั่วไปเลยกระนั้นหรือ? ล่าสุดกรณีวิสามัญเด็กหนุ่มชาวลาหู่ “ชัยภูมิ ป่าแส” เจ้าหน้าที่ตำรวจและทหารต่างดาหน้าออกมาแถลงและให้ข้อมูลกันพรึบพรับ แม่ทัพใหญ่ที่คุมภาคเหนือเอ่ยปากแบบไม่เกรงใจชาวบ้านหรือใครหน้าไหนว่า “เป็นผม ผมกดออโต้” ท่านหมายถึงยิงนัดเดียวมันน้อยไป ท่านจะยิงเป็นชุดหมดแม็กประมาณนั้น ท่านเป็นแม่ทัพภาพนะครับ...

คอลัมน์ : ร้ายสาระ ผู้เขียน : ศิลป์ อิศเรศ กรมไปรษณีย์อเมริกาผลิตแสตมป์ที่ระลึกเพื่อร่วมเฉลิมฉลองความสำเร็จการบินเชิงพาณิชย์ครั้งแรกของโลกจำนวนกว่า 3 ล้านดวง แต่เกิดความผิดพลาดทางเทคนิคบางอย่างทำให้ต้องทำลายแสตมป์ทิ้งทั้งหมดหลังจากวางจำหน่ายไปได้เพียงแค่ 2 เดือน วันที่ 18 กันยายน 1928 เรือเหาะกราฟ แซปปลิน ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อทำการทดสอบสมรรถภาพ หลังจากนั้นก็มีการนำเรือเหาะบินไปยังเมืองต่างๆในประเทศเยอรมันอีก 6 ครั้ง จนกระทั่งมั่นใจว่าสามารถพาผู้โดยสารเดินทางไปจุดหมายปลายทางได้อย่างปลอดภัย เดือนตุลาคม 1928 กราฟ แซปปลิน ทดลองออกเดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกมุ่งหน้าสู่ประเทศอเมริกา และตามด้วยการทดสอบบินรอบโลกในเดือนสิงหาคม 1929 เรือเหาะกราฟ แซปปลิน วัดจากหัวจดหางมีลำตัวยาว 775 ฟุต หรือยาวพอๆกับความสูงของสะพานโกลเดนเกต...

คอลัมน์ : พระพยอมวันนี้ ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ ถ้าคนส่วนใหญ่ไม่ติดตามก็คงจะไม่รู้ว่าประเทศไทยปล่อยให้คนมีมรดกที่ดินและเสียภาษีที่ดินไม่สมดุลกันอย่างไร ทำให้คนรวยซื้อที่ดินไปกักตุน ล่ามโซ่ที่ดินจน กระทั่งคนยากคนจนไม่มีที่จะทำกิน ไม่มีแม้แต่ที่อยู่อาศัย จะประกอบอาชีพอะไรก็ไม่ได้ เวลานี้เขาบอกว่าจะทำให้คนมีความรู้สึกตื่นตัว ไม่คิดจะเก็บจะตุนที่ดินไว้เกินควร ก็เลยจะเก็บภาษีเท่านั้นเท่านี้เปอร์เซ็นต์ แต่อาตมาเห็นว่าให้เก็บภาษีที่ดินแบบเดิมคือ ที่ดินที่รกร้างว่างเปล่าเก็บ 5 เปอร์เซ็นต์ต่อปี ตอนนี้เก็บไม่เกิน 2 เปอร์เซ็นต์ แต่จะปรับเพิ่มขึ้น 0.5 เปอร์เซ็นต์ทุกปี ไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองหรือนักอะไรก็ตาม เมื่อเข้ามาบริหารประเทศแล้วอาตมาก็เห็นว่าล้มเหลวมาตลอด ไม่เคยทำได้ บอกว่าจะทำๆ สุดท้ายก็ไม่ได้ทำหรือทำไม่ได้ ติดโน่นติดนี่ ทั้งที่ควรจะทำมาตั้งนานแล้ว เราก็รู้กันอยู่ว่าคนที่มีที่ดินแล้วทิ้งไว้ว่างเปล่าเขารู้สึกอย่างไร บางคนขายก็ไม่ขาย ทำอะไรก็ไม่ทำ จะปล่อยให้หมามันขี้...