ตั้งสติให้ดี “โลกนี้ มีเกิด มีตาย”

On February 28, 2025

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 28 ก.พ. 68)

สิ่งที่เราไม่อยากให้เกิด แต่มันก็เกิด นั่นคือ อุบัติเหตุรถบัสดูงานของคณะเทศบาลตำบลพรเจริญ ตกข้างทางบริเวณเขาศาลปู่โทน อ.นาดี จ.ปราจีนบุรี มีผู้เสียชีวิต รวมแล้ว 19 ศพ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน่าจะเป็นอุทาหรณ์สอนใจว่า ผู้ที่จะขับรถจะต้องดูอะไรต่ออะไรให้รอบด้าน เบรกเป็นยังไง ตรงไหนมีชำรุดจุดที่จะแก้ไข ซ่อมแซม ทำให้เสียโอกาส ซึ่งคนที่เสียชีวิต โอกาสที่จะสร้างเนื้อ สร้างตัว สร้างครอบครัวกับลูกหลาน หรือทายาทจากไป คนที่เป็นลูกเป็นหลานก็เสียดาย 19 ศพเนี่ย ญาติพี่น้องร้องกันระงม เพราะว่า มันกะทันหัน

มียายคนหนึ่งแก่รอดตาย บอกว่า เป็นเรื่องที่ใครๆไม่อยากให้เกิด แต่มันก็เกิด ทีนี้ก็มีการโทษกันอะไรต่างๆนาๆ ก็ไปโทษว่า มีศาลปู่ ศาลย่า ตายาย ศาลอะไรที่อยู่ระแวงนั้น ระยะนั้น และบังเอิญไปมีอุบัติเหตุเรื่องตรงนั้น และก็มีมาหลายเที่ยว หลายครั้ง หลายหน เลยกลายเป็นเรื่องที่ต้องบอกกันว่า โทษอะไร นึกถึงอะไร อาถรรพ์ศักดิ์สิทธิ์ เราอย่าไปปลงใจเชื่อเต็มร้อย ถ้าหากว่า มา 3 คัน โดนคันเดียว ต้องมีสับเปลี่ยนรถ คนหนึ่งก็ไปร้องเพลง บอกจะร้องเพลง คราวนี้เขาหลับกันแล้ว กลัวเขาจะรำคาญก็ย้ายไปรถคันที่ 1 เลยรอดไป

เรียกว่า มีกลอนที่ชาววัด ชาวบ้านท่องกันคล่องปากบทหนึ่งว่า “ไม่ถึงที่ตายก็ไม่วายชีวาตน์ ใครพิฆาตเข่นฆ่าไม่อาสัญ ถึงที่ตายก็ต้องวายชีวัน ไม้จิ้มฟันแทงเหงือกก็เสือกตาย” แต่เอาล่ะ ความตายกับอุบัติเหตุนี่ ปีหนึ่งประเทศไทย อุบัติเหตุเกิดไม่น้อยกว่าหลายๆประเทศแซงเขาหลายประเทศ ก็อยากจะฝากว่า นักขับรถขับราต้องศึกษาเรียนรู้เส้นทาง ตรงไหน ถ้ามีอุบัติเหตุบ่อย เราก็ต้องรู้ระยะๆตรงนั้น พอถึงตรงนั้น ต้องขับแบบระมัดระวัง มิฉะนั้นก็จะเป็นอย่างที่เป็น

อย่าไปโทษอะไรต่ออะไรเลย โทษว่า ไม่ชำนาญเส้นทาง หรือว่า ไม่เคยกำหนดเรียนรู้ว่า เส้นทางที่เราจะไปตรงไหน มันมีปัญหาทางโค้ง ทางลาดชันยังไง ถึงตรงนั้นต้องพิจารณาดูให้ดี เอาล่ะ ต่อไปนี้การแก้ไขคงจะต้องมี เช่น ที่พักรถ จอดรถ ขออุทยานฯว่า ทำไหล่ทางให้ดีและขอทำที่พักรถ จอดรถ ไปพักผ่อนกันบ้าง แล้วเรื่องการเปลี่ยนตัวก็สำคัญ ถ้าใครขับคนเดียวตลอดมันลำบาก ส่วนใหญ่ไปไม่รอด ขนาดมีการเปลี่ยนก็ยังอดไม่ได้ เพราะฉะนั้น อย่าไปปล่อยให้ไปตลอดสาย ไม่มีคนขับมือ 2 สำรองช่วย

สิ่งที่สำคัญที่สุด นั่นก็คือ ความระมัดระวัง ความไม่ประมาทเป็นโอกาสที่จะทำให้รอดได้ แต่ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย เพราะฉะนั้น จะไปไหน มาไหน ต้องตั้งอยู่บนความไม่ประมาท มีสติยับยั้ง รู้เส้นทาง รู้กฎจราจร รู้ที่ไหนโค้งอันตราย เช่น โค้งร้อยศพอะไรทำนองนี้ เมื่อได้ยินอย่างนี้ รู้อย่างนี้ พอถึงตรงนั้นก็ต้องแน่นอน ต้องเข้าใจว่า ตรงนี้มันอันตราย ถึงจุดอันตราย ต้องพ้นผ่านไปด้วยแบบไหน ขับอย่างไร ขนาดไหน ถึงจะอยู่รอดปลอดภัย

ไม่อย่างนั้นก็ต้องอยู่ร้อน นอนทุกข์กันไป กว่าจะทำจิต ทำใจได้ก็หลายวัน ยังไงขอให้ญาติทั้งหลาย เขาตายแล้ว มียายคนหนึ่งพูดว่า อย่าไปปลุกเขานะ เขาไปแล้ว เขาหลับแล้ว เขาไปแล้ว พูดแบบชนิดไม่ต้องร้องไห้ ร้องห่ม รู้ว่า เขาไปแล้ว ก็เป็นอันว่า เราไม่ต้องไปทุกข์ร้อนมากเกินไป เป็นอันว่า เราไม่ต้องไปทุกข์ร้อนมากเกินไป ร้องยังไง ทุกข์ยังไง คนตายก็ไม่ฟื้น สู้มาทำใจให้ฟื้นจิตใจเราให้ดีสำหรับความเป็นญาติ เป็นพี่น้องกัน ต้องฝืนจิตใจ ไม่ใช่เขาตาย เราก็ใจฝ่อ ใจแป๊วไปตลอด ปลุกระดมอารมณ์ไม่ขึ้นเลย มีแต่โศกศัลย์ รำพึง รำพัน ร่ำไห้ น้ำตามันช่วยปัญหาไม่ได้ ตั้งสติให้ดีว่า โลกนี้มันมีได้ มีเสีย มีบวก มีลบ สมหวัง ผิดหวัง มีเกิด มีตาย ก็จะได้ทำใจได้บ้างนะ

เจริญพร

Featured