วันศุกร์ที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2567

มิคสัญญี? / โดย พระพยอม กัลยาโณ

On April 26, 2017

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

ความหวาดกลัวสงครามกำลังเกิดขึ้นเมื่อเกิดความตึงเครียดบนคาบสมุทรเกาหลี เราชอบพูดคำว่า “สงครามโลก” ทั้งที่โลกไม่เคยประกาศสงคราม ไม่ต้องการสงครามด้วยซ้ำไป แต่คนบนโลกเป็นผู้ก่อให้เกิดสงครามเอง แผ่นดินที่เราอาศัยไม่เคยประกาศสงคราม แต่เพราะคนในโลกมันงี่เง่า ชอบประกาศสงคราม ชอบสร้างอาวุธ จึงเกิดสงคราม

สงครามโลกจึงพูดกันมาทุกยุคทุกสมัย กลัวจะเกิดครั้งที่ 3 ครั้งที่ 4 ที่จริงต้องบอกว่ามนุษย์คือปัญหา ไม่ใช่โลกไปก่อสงครามให้มนุษย์ จะเห็นว่าผู้นำอายุน้อยมักจะมุทะลุดุดัน จึงทำให้นึกถึงพุทธทำนายว่า ต่อไปจะมีคนอายุน้อยๆขึ้นปกครองแผ่นดินและจะไม่รู้จักยับยั้งหักห้ามใจ จะพาโลกไปสู้ความวินาศ จึงทำให้กลัวว่า จะเกิดสงครามขึ้นมาอีก

โลกไม่เคยประกาศสงคราม แต่มนุษย์มันบ้า อยากใหญ่ อยากแสดงแสนยานุภาพว่ามีอาวุธร้ายแรง พร้อมจะห้ำหั่นชาติที่จะมาตอแย โลกเลยไม่มีสันติสุข ไม่มีสันติภาพ ถ้าโลกขาดศีลธรรมก็จะเป็นอย่างที่หลวงพ่อพุทธทาสบอกว่า “ศีลธรรมไม่กลับมาโลกาพินาศ” แต่ถ้าศีลธรรมกลับมาโลกธาตุก็ร่มเย็น

โลกกำลังร้อนละลุกเป็นไฟ คนที่อยู่ในโลกมีส่วนและมีชะตากรรมร่วมกัน ถ้าใครก่อสงครามก็จะกระทบไปทั่ว การท่องเที่ยว เศรษฐกิจพังไปด้วย ตอนนี้มีคนยกเลิกการไปเที่ยวจีน เกาหลีและญี่ปุ่น มันเสียหายต่อเศรษฐกิจ แต่ที่เสียหายที่สุดคือความกระหายสงครามของมนุษย์ มองเป็นผักเป็นปลา โลกจะก้าวเข้าสู่มิคสัญญีก็เพราะมนุษย์ทำให้เกิด ไล่ล่าฆ่าฟันกัน

ได้แต่หวัง ได้แต่ภาวนาให้มนุษย์หูตาสว่าง มีสติปัญญายับยั้งสงคราม มีสติปัญญาแสวงหาสันติภาพ สันติสุข คนที่ยังคิดแต่สนุกสนานร่าเริงก็ขอให้เตรียมตัวพร้อมที่จะรับสถานการณ์ต่างๆ หากมนุษย์ไม่มีปัญญาที่จะทำให้โลกมีสันติสุข มีสันติภาพ โลกก็จะลุกเป็นไฟเพราะสงคราม ถ้าเกิดสงครามครั้งนี้มันจะไม่เหมือนที่ผ่านๆมา มันจะราบพนาสูร ตายกันอย่างชนิดที่ฝังไม่ทัน เผาไม่ทัน เพราะอาวุธที่ทำลายโลกทำลายมนุษย์นั้นรุนแรงกว่าเก่าหลายพันเท่า เมื่อก่อนใช้มีด หอก ดาบ ปืนยิงทีนัด แต่ครั้งนี้บึ้มครั้งเดียวอาจตายเป็นหมื่นเป็นแสนเป็นล้าน

เราจึงต้องเตรียมตัว อย่าเอาแต่สนุกสนาน บ้ากาม เที่ยวซื้อบริการเด็ก จึงหวังใจว่าคนเราจะได้สติ ได้สำนึก รู้จักยับยั้งช่างใจ จะได้ไม่ปล่อยให้มันเลยเถิดเกิดไปหลายโยกหลายวา แล้วมานึกได้ทีหลัง มันก็จะสายเกินไป อย่าปล่อยให้สายเกินแก้ มันจะแย่เกินไป จงรู้เท่ารู้ทัน รู้แก้รู้กันกันไว้บ้าง ถ้าสงครามเกิดขึ้นเราจะอยู่กันยังไง

มันจะถึงยุคข้าวยากหมากแพง เศรษฐกิจะล่มสลาย การค้าขาย การท่องเที่ยวจะห่อเหี่ยวขนาดไหน จะมีกินมีใช้แค่ไหน จะไปซื้อกาม บริโภคกาม โดยเฉพาะข้าราชการที่เป็นครูบาอาจารย์ไปซื้อเนื้อหนังเด็กบริโภค มันน่าอนาถใจ ตำรวจท้องที่ก็เหมือนหมดสภาพจริงๆ ไม่คิดอะไรให้ดี วันๆสนุกแต่เนื้อหนัง ไอ้เงินที่ไปใช้จ่ายพวกนี้ ถ้ามีสงครามก็จะไม่มีเงินจะจ่าย จะกิน จะใช้ประทังชีวิต ชีวิตจะเจอความทุกข์ ความขาดแคลนแสนสาหัส ก็ขอให้ได้สติ เตรียมตัวเตรียมใจตั้งรับไว้ให้ดี

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login