เป้าหมาย “สงกรานต์”

On April 11, 2024

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 11 เม.ย. 67)

เทศกาลสงกรานต์ประจำปี 2567 ทางวัดสวนแก้ว ได้เตรียมเรื่องของประเพณี จารีต มีเจดีย์ทราย และมีที่เป็นหลัก คือ ให้รวบรวมเอากระดูกบรรพบุรุษที่มีเอามาบังสุกุลอุทิศบุญกุศลให้ปู่ ย่า ตา ยาย และที่สำคัญ คือ ให้ลูกหลานมาพิจารณาว่า เมื่อก่อนคนที่มีชื่อติดอยู่ที่โกศนี้เคยเป็นตัวตน มีอัตตา ตัวตนอยู่ที่บ้านเกิดเมืองนอนที่นั่น ที่นี่

แต่บัดนี้ท่านเหล่านั้นได้อันตรธานสูญหาย ไม่ได้อยู่กับลูกกับหลานต่อไป เพราฉะนั้น การระลึกของกฎไตรลักษณ์ “อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา” เกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ถ้าคนเราได้เห็นความไม่เที่ยง ความเปลี่ยนแปลง ความทนอยู่ไม่ได้ ความไม่บังคับบัญชาในอำนาจของตน ถือว่า เป็นอนัตตา ดังนั้น ลูกหลานจะได้มีสติปัญญา สามารถจะระลึกนึกรู้ได้ว่า เราเกิดขึ้นมาเดี๋ยวก็จะต้องจากไป

มีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดานี่ เราจะได้หยุดความโลภที่จะเอาโน้น เอานี่ เอานั่น เป็นของฉันๆ หลวงพ่อพุทธทาส เรียกว่า ตัวกู ของกู ถ้าเรายังมีการยึดถือกูฉัน นี่ โน้น ก็จะเกิดขึ้นทุกวันๆ แล้วก็สร้างความเดือดร้อนตรงที่ว่า เมื่อตัวกูอยากได้ อยากมี แล้วเกิดไม่ได้ขึ้นมาก็จะมีความเจ็บปวด กูเดือดร้อน กูอยู่ลำบาก กูยอมไม่ได้แล้วอะไรทำนองนี้ มันจะเกิดขึ้นมาอย่างยึดมั่นถือมั่น

แต่ถ้าได้มีการทำให้มันจริงจัง ไม่ให้ยึดมั่นถือมั่น มันจะเป็นเรื่องปล่อยวาง จางคลาย เบาสบาย โล่ง เบา เย็น นั่นแหละ คือ เป้าหมายของการมีสงกรานต์ คือ ให้ปู่ ย่า ตาย ยาย ให้ศีล ให้พร อย่าให้แช่ง อย่าให้ด่า อย่าให้ว่า มีแต่จะให้ศีล ให้พร ลูกหลานช่วงสงกรานต์จะได้อยู่เย็นเป็นสุขตลอดปี ตลอดไป

เจริญพร

Featured