เมื่อลูกหลานอิสราเอลหลงไปจากทางของอับราฮัม

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สันติธรรม

ผู้เขียน : บรรจง บินกาซัน

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 24 พ.ค. 68)

โมเสสได้รับคัมภีร์โตราห์จากพระเจ้าเพื่อนำมาใช้เป็นกฎหมายปกครองลูกหลานอิสราเอลที่อพยพจากอียิปต์มาอยู่ในทะเลทราย  เพราะการมีกฎหมายเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการอยู่รวมกันเป็นสังคม  กฎหมายที่โมเสสนำมาถือว่าพระเจ้าเป็นอำนาจอธิปไตยที่ผู้อยู่ใต้กฎหมายต้องยอมรับ

พวกลูกหลานอิสราเอลเคยได้รับบทเรียนอันเจ็บปวดยาวนานมาแล้วจากการอยู่ภายใต้การปกครองของฟาโรห์ที่ถือว่าคำบัญของเขาคือกฎหมายและตัวเขาเป็นอธิปไตยในฐานะตัวแทนของพระเจ้าที่ชาวอียิปต์ต้องเคารพกราบไหว้

โมเสสไม่ได้เป็นผู้ก่อตั้งศาสนายูดาย  แต่ศาสนายูดายเกิดขึ้นเมื่อโมเสสจากโลกนี้ไปและต้นฉบับของคัมภีร์โตราห์สูญหาย   พวกลูกหลานอิสราเอลจึงพยายามรวบรวมคำสอนของโมเสสและเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีตจากผู้คนที่พอจะจำได้   แต่ข้อมูลจากความจำที่ขาดตกบกพร่องประกอบกับความอคติจึงทำให้มีคัมภีร์เล่มใหม่เกิดขึ้นซึ่งผิดเพี้ยนไปจากคำสอนของโมเสสและเป็นที่มาของศาสนายูดาย

ความเชื่อและการปฏิบัติศาสนาของพวกลูกหลานอิสราเอลดำเนินไปจนกระทั่งเยซัสหรือนบีอีซาได้ถือกำเนิดมาท่ามกลางพวกลูกหลานอิสราเอล  แม้จะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียง 33 ปี แต่เยซัสได้ประกาศว่าเขามิได้มาล้มล้างธรรมบัญญัติ  แต่มายืนยันธรรมบัญญัติเดิมที่โมเสสนำมา  เยซัสจึงไม่ได้เป็นผู้ก่อตั้งศาสนาคริสต์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และไม่มีตรงไหนในคัมภีร์ไบเบิลระบุว่าเยซัสประกาศยกตัวเองเป็นพระเจ้า

หลังจากเมืองเยรูซาเล็มถูกกองทัพโรมันทำลายใน ค.ศ.70  สาวกและสานุศิษย์ของเยซัสที่ศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียวยังคงพยายามเผยแผ่คำสอนของเยซัสในอาณาจักรไบแซนตินอย่างยากลำบาก ชาวโรมันเรียกคำสอนที่ผู้ศรัทธาในเยซัสนำไปสอนว่าศาสนาคริสต์  หลังจากเวลาผ่านไปกว่าสองศตวรรษ  ศาสนาคริสต์ที่ชาวโรมันเรียกกันก็กลายเป็นศาสนาทางการของอาณาจักรไบแซนติน

คำสอนของเยซัสที่ถูกบันทึกไว้เป็นภาษาอาราเมอิกและถูกทำลายไปได้ถูกรวบรวมขึ้นมาใหม่เป็นภาษากรีกและมีการสังคายนากันหลายครั้งจนมีข้อความหลายตอนผิดเพี้ยนไปจากคำสอนดั้งเดิม แต่ที่ร้ายแรงที่สุดคือการมีหลักความเชื่อเรื่อง “ตรีเอกานุภาพ” ขึ้นมาซึ่งขัดกับความเชื่อของโมเสสและเยซัส

ตรงนี้เองที่ลูกหลานอิสราเอลหลงออกไปจากแนวทางของอับราฮัม บรรพบุรุษแห่งความศรัทธาของพวกตน  กลุ่มหนึ่งนับถือศาสนายูดายและอีกกลุ่มหนึ่งนับถือศาสนาคริสต์  แม้จะมีบรรพบุรุษทางความเชื่อร่วมกัน แต่ทั้งสองกลุ่มต่างมีอคติต่อกัน คนที่นับถือศาสนายูดายถูกเรียกว่ายิว

หลังจากเมืองเยรูซาเล็มถูกทำลายใน ค.ศ.70  ชาวยิวได้อพยพหลบหนีไปหลบภัยในที่ต่างๆ  มีชาวยิวสามเผ่าอพยพมาตั้งถิ่นฐานที่ชานเมืองยัษริบ(มะดีนะฮฺ)ก่อนนบีมุฮัมมัดถือกำเนิดประมาณ 500 ปี ขณะเดียวกัน  กษัตริย์อาณาจักรไบแซนตินได้อุปถัมภ์การเผยแผ่ศาสนาคริสต์ไปยังอาฟริกาและในคาบสมุทรอาหรับ  ถิ่นฐานของชาวอาหรับที่นับถือศาสนาคริสต์คือแคว้นนัจญ์รอนทางตอนใต้ของอาระเบีย

เนื่องจากบรรพบุรุษของชาวยิวหลายคนเป็นนบีและนบีบางคนได้รับคัมภีร์  ชาวยิวจึงมีความภาคภูมิใจในบรรพบุรุษของตัวเองและถือว่าชนชาวยิวเป็นผู้มีความรู้ในคัมภีร์ที่บรรพบุรุษของตัวเองได้รับจากพระเจ้า   ดังนั้น ชาวยิวจึงดูถูกชนชาติอาหรับว่าเป็นคนป่าเถื่อนและไร้การศึกษา  ถ้าจะมีนบีคนใดเกิดขึ้นตามคำนายล่วงหน้าในคัมภีร์เก่า  นบีคนนั้นต้องเป็นลูกหลานอิสราเอล  นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเมื่อนบีมุฮัมมัดประกาศว่าตัวท่านเป็นนบี  ชาวยิวจึงไม่ยอมรับเพราะความอคติ  ไม่เพียงเท่านั้น พวกลูกหลานอิสราเอลยังสมคบคิดกับชาวอาหรับต่อต้านและทำลายนบีมุฮัมมัดด้วย (ยังมีต่อ)

You must be logged in to post a comment Login