อย่าเอาดีเข้าตัว เอาชั่วให้คนอื่น

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนัก(ข่าว)พระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 13 ส.ค. 62)

ช่วงนี้รายการต่างๆทางทีวี ถ้าคนรู้จักติดตามข้อมูลข่าวสารจะเห็นว่าข้อมูลเรื่องการเมือง เรื่องการบริหารบ้านเมือง รายการ “ใช่ ไม่ใช่” เขามักจะเอาคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามมาเถียงกันหรือมาอวดสรรพคุณว่าแต่ละฝ่ายเชียร์ใคร พรรคไหนดีกว่ากัน การเชียร์กันบางทีก็ไม่ได้ถูกต้องเสมอไป บางเรื่องเพราะใจชอบ ใจเชียร์แล้ว ไม่ถูกไม่ดีก็ต้องเชียร์ต่อ

หลวงพ่อพุทธทาสบอกว่า “เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา จงเลือกเอาส่วนที่ดีเขามีอยู่ เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย จะหาคนมีดีโดยส่วนเดียว อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่าตายเปล่าเลย ฝึกให้เคยมองแต่ดีมีคุณจริง” วันนั้นตัวแทนฝ่ายค้านมีท่าทีที่นุ่มนวล หรือยิ่งกว่านุ่มนวลก็คือ ทำใจเหมือนกับที่เขาบอกว่า ยอมรับรัฐบาลบ้าง เชียร์บ้าง หนุนบ้าง ให้เขาเดินหน้าต่อไป

ไม่ใช่เตะสกัด ขัดแข้งขัดขากันเรื่อยไป มันก็ไม่ดี แต่ถ้าตามใจไปเรื่อย ผิดก็ไม่รู้ว่าผิดก็ไม่ได้เหมือนกัน มันกลายเป็นเรื่องถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ยอมรับกันแล้วจะลำบาก ประเทศจะไปรอดหรือไม่รอดขึ้นอยู่กับประชาชนต้องยอมรับว่ารัฐบาลเป็นของตน ช่วยชี้แนะ ชี้นำ ช่วยสนับสนุนให้มีกำลังใจในการเดินหน้าพัฒนาประเทศก็จะเยี่ยมเลย

ฝ่ายรัฐบาลก็จะไม่พูดเหมือนเก่าว่า จังหวัดไหนประชาชนให้คะแนนพรรคเรามาก เราก็จะช่วยและสนับสนุนจังหวัดนั้นทุกอย่าง ให้งบประมาณเหมือนประจบประชาชนก็เกินไป ถ้ารัฐบาลไม่รู้สึกว่าประชาชนทั้งประเทศเป็นของตน เห็นว่าฝ่ายนายทุนช่วยมาก็ต้องช่วยนายทุนมากหน่อย คนจนไม่ค่อยให้อะไรกับรัฐบาลก็เลยไม่ค่อยช่วยคนจน อย่างนี้ก็เป็นรัฐบาลที่ใช้ไม่ได้

ต้องเป็นรัฐบาลที่เขาบอกว่าจะจนหรือไม่จนก็ต้องถือว่าเป็นประชาชนของรัฐบาล ถ้าอย่างนี้ประเทศไปรอด ถ้าประชาชนไม่รู้สึกและไม่ยอมรับว่ารัฐบาลนี้เป็นของประชาชนเลย ฝ่ายค้านยิ่งไม่ยอมรับใหญ่ ถ้าไปมองแต่เรื่องไม่ดีแล้วเอามาพูด แทนที่จะชี้จุดว่านโยบายนี้ดีให้ทำต่อ หรือเอาเรื่องดีของพรรคตัวเองมาชี้ให้รัฐบาลทำ ก็ยังดีกว่าไปวุ่นวาย ไปขัดคอ จนคอเคล็ดคอช้ำไปหมด ทำให้รัฐบาลไม่มีแรงที่จะบริหารประเทศ

ยังไงก็ขอให้นึกถึงทั้งพระ ทั้งศาสนา ทั้งรัฐบาล อย่างที่เขาพูดกันว่า ศาสนิกในศาสนาไหนปล่อยให้ประชาชนอดอยากยากจน ฝืดเคืองข้นแค้น ศาสนิกในศาสนานั้นก็จะถอนตัว ไม่ยอมรับนับถือ ศาสนานั้นก็อายุสั้น ไม่สามารถอยู่เป็นที่พึ่งของประชาชนต่อไปได้ฉันใด รัฐบาลก็ฉันนั้น ถ้ารัฐบาลปล่อยให้ประชาชนอดอยากยากจน ข้นแค้นฝืดเคือง รัฐบาลก็อยู่ยากเหมือนกัน

เพราะฉะนั้นการที่รัฐบาลจะอยู่ได้หรือไม่ได้ จะอายุสั้นหรือไม่สั้น ปริ่มน้ำหรือไม่ปริ่มน้ำ มันอยู่ที่ฝีมือ อยู่ที่ความจริงใจ อยู่ที่ความขยัน ออกทำงานแต่เช้ายันค่ำ เสาร์-อาทิตย์ก็ต้องทำ ทำทุกวัน ทำให้สมกับว่าอั้นมานานแล้ว ยังไม่ได้เดินหน้าเต็มตัว เมื่อมีรัฐบาลใหม่แล้วขอให้ลุยอย่างเต็มที่ เชื่อว่าประชาชนคงเห็นดีเห็นงาม สนับสนุน ปริ่มน้ำก็อาจจะอยู่ได้ ตอนที่มีเสียงมากก็ประมาท ทำให้ล้มโค่นได้อย่างง่ายดาย

หวังว่าคงจะมีโอกาสทำให้ประเทศชาติช่วงนี้ไปเร็ว ไปไวเถอะ อย่าไปมัวเถียงว่ารัฐบาลไหนทำเศรษฐกิจดีหรือไม่ดี ต้องชี้จุดว่าถ้าทำอย่างนี้แล้วถึงจะดี บอกวิธีให้ด้วย ไม่ใช่มัวเอาแต่เรื่องของรัฐบาลเก่า เช่น เรื่องรับจำนำข้าวมาโจมตีกัน ทั้งๆที่ควรเอาเรื่องดีมาพูดคุยกันน่าจะเป็นประโยชน์มากกว่า เพราะเถียงกันแต่เรื่องเอาดีเข้าตัว เอาชั่วให้คนอื่น จึงมองดูว่าประโยชน์มันน้อยไป

อาตมาหวังว่ารายการต่างๆน่าจะเลือกคนที่พูดอะไรแล้วสร้างสรรค์มากกว่า มองเชิงบวกมากกว่า อย่าเอาแต่ติดลบ คนฟังก็จะรู้สึกว่าดูรายการแล้วไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่ติดลบ เสียเวลาเปล่า เสียค่าไฟเปล่า หวังว่านักจัดรายการคงจะปรับปรุงให้ประชาชนฟังแล้วได้ประโยชน์ทุกวันๆ จะเป็นบุญมากกว่าสร้างโบสถ์ วิหาร เจดีย์ สร้างรายการดีๆเอาไว้ดูเถอะ คนจะได้ใช้สมองไตร่ตรองได้ พัฒนาปัญญาขึ้น เจ้าของรายการ คนจัดรายการก็ได้บุญ ได้ช่วยประเทศชาติ

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login