มนุสเดรัจฉาโน / โดย พระพยอม กัลยาโณ

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

พวกอภิสิทธิชนคนมั่งมี แต่ความประพฤติไม่ดีนั้น มีคำกล่าวที่ประณามรุนแรงว่า “มนุสเดรัจฉาโน” คือร่างกาย เป็นมนุษย์ แต่ใจไม่เป็นมนุษย์ ใจเหมือนสัตว์เดรัจฉาน คือเป็นมนุษย์ที่ชอบล้างผลาญทำลายล้างสัตว์อื่นๆ ใจที่ขัดขวางความเป็นมนุษย์และไม่เคารพกฎหมายบ้านเมือง ขัดขวางการอนุรักษ์ต่างๆ ที่คนส่วนใหญ่พยายามรักษา  อย่างสัตว์ป่าที่ใกล้จะสูญพันธุ์

คนพวกนี้จะไม่สนใจ ทำอะไรขัดหู ขัดตา ขัดใจชาวบ้าน เป็นข้อปาณาติบาตตามศีลธรรม ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต  ผิดศีลข้อแรกก็ติดในสันดาน ทั้งที่มีความรู้ มีฐานะร่ำรวย มีกิจการใหญ่โต แต่จิตใจไร้ศีลธรรม ภายนอกจะร่ำรวยสุขสบายอย่างไร แต่ภายในก็อยู่ในภาวะตกระกำลำบาก บางคนต้องคุกติดตะราง

ถ้ากฎหมายไทยไม่ป่วย ไม่พิการ ไม่ชำรุดจนกระทั่งมุดอยู่ใต้ความร่ำรวยอย่างชนิดโงหัวไม่ขึ้น ใครที่กระทำผิดขนาดนี้ก็ลำบาก เพราะจับได้คาหนังคาเขาคาเขียง บางคนบอกว่าขนาดเอาคอพาดเขียงแล้ว หมดทางหลีกเลี่ยง หมดทางปฏิเสธ แต่กฎหมายบ้านเมืองกล้าสับหรือไม่ก็ไม่รู้ หากทำอะไรไม่ได้จะเรียกกฎหมายไทยเป็นอะไรดี

คนที่ทำผิดก็คงไปนอนเลียแผลใจที่ทำร้ายสัตว์ แม้จะไม่รู้สึกอะไรมากนัก เพราะร่ำรวยมีฐานะ มีวุฒิภาวะสูง แต่กลับชอบทำปาณาติบาต ตัดรอนชีวิตสัตว์ที่ไม่ควรต้องถูกฆ่าถูกล่า ชีวิตมั่งมีศรีสุขอย่างไร วันนี้จะยืนจะเดินจะนอนอย่างไรก็คงไม่มีความสุขแน่นอน ญาติพี่น้อง เพื่อนและลูกน้อง จะคิดอย่างไร

เขาบอกว่าฝูงวัวที่ได้หัวหน้าฝูงไม่ดี พาข้ามน้ำข้ามทะเลโดยไม่ดูตาม้าตาเรือก็เลยพากันจมน้ำตายทั้งฝูง  ลูกน้องที่ไปด้วยก็ต้องมีคดีความ แม้ทนายความจะหาช่องกฎหมายเพื่อปฏิเสธอย่างไร ก็ต้องดูว่าผู้ทำหน้าที่จะทำอย่างไรและกฎหมายไทยจะไม่ป่วยจะพิการหรือไม่ กฎหมายจะทำให้บ้านนี้เมืองนี้ยังน่าอยู่หรือไม่

กฎหมายดูแลคุ้มครองสัตว์ป่าก็เพื่อรักษาไว้ให้อนุชนคนรุ่นหลังได้เห็นได้รู้ หากอยากกินสัตว์ป่าก็มีอาหารจากสัตว์ป่าที่ไม่ผิดกฎหมาย แม้ไม่ถูกใจนักก็ตาม ทำไมต้องไปฆ่า มันอร่อยจนทนไม่ไหว หรืออร่อยเพราะได้ฆ่า ได้จับปืนยิง อร่อยเพราะได้ซุ่มยิงเห็นมันกลิ้ง มันดิ้น มันตาย เอร็ดอร่อยกับการทำบาป

แต่เรื่องนี้ที่น่าติดตามว่ามีเจ้าหน้าที่รักษาพันธุ์สัตว์ป่าหย่อนยานหรือไม่ มีประสิทธิภาพมีคุณภาพมากน้อยแค่ไหน ทำไมปล่อยให้เข้าไปได้ หรือมีคนที่ใหญ่กว่าเปิดทางให้ ถ้าเข้าไปไม่ได้ก็ไปล่าไปฆ่าไม่ได้ เอาอาวุธเข้าไปไม่ได้

ระบบราชการหรือข้าราชการต้องไม่ทำให้ประชาชนรู้สึกเบื่อหน่าย เหมือนกรณี “หมอแสง” ที่ช่วยเหลือประชาชนมากมาย แต่เบื่อหน่ายระบบราชการไทย ข้าราชการที่โยกเยกโอ้เอ้ อาตมาก็เบื่อข้าราชการบางกลุ่มบางกรมบางกระทรวงเหมือนกัน บางคนบอกกับอาตมาว่า หลวงพ่อ..ไส้เดือน หนอน แมลงวันมันไม่ตอมกันเองหรอก ส่วนสภาทนายความที่หลวงพ่อไปหาก็ไม่รู้ว่าตอมกันหรือเปล่า แต่อาตมาก็ไม่คิดอะไรมาก คิดแต่ว่าทำตามหน้าที่ของเราเพื่อกระตุ้นสำนึกข้าราชการไทยบ้าง จะได้มีจิตสำนึกที่ดีงามต่อไป

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login