หนึ่งไม้ยากค้ำจุน / โดย กิ่งเหมย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : วิถีบูรพา

ผู้เขียน : กิ่งเหมย

ฉบับนี้ขอเสนอสุภาษิตที่ว่า “อี มู่ หนัน จือ” หรือ “หนึ่งไม้ยากค้ำจุน”

ในสมัยซ่งซุ่นตี้แห่งราชวงศ์ใต้ มีขุนนางกังฉินผู้หนึ่งนามว่า เซียวเต้าเฉิง ได้มีอิทธิพลในราชสำนัก จนถึงขั้นมีอำนาจการปกครองไว้ในมือแต่เพียงผู้เดียว

ด้วยเหตุนี้ ทำให้ขุนนางตงฉินคนอื่นๆเคียดแค้น หยวนช้านและหลิวตง สองขุนนางผู้ซื่อสัตย์ ได้วางแผนสังหารเซียวเต้าเฉิง

แต่อนิจจา เรื่องแผนสังหารได้รั่วถึงหูของเซียวเต้าเฉิง ทำให้เซียวเต้าเฉิงจัดเตรียมกองกำลังทหารมาจัดการกับพ่อลูกหยวนช้านและหยวนจุ้ย

ขณะที่กองกำลังของฝ่ายเซียวเต้าเฉิงกำลังล้อมฝ่ายของหยวนช้านอยู่นั้น หยวนช้านได้กล่าวกับบุตรชายว่า “ข้ารู้ว่าไม้เพียงท่อนเดียวไม่สามารถค้ำจุนอาคารใหญ่ที่กำลังจะพังทลายได้ แต่กระนั้น เพื่อประเทศชาติ เราจึงต้องปกป้องให้ได้มากที่สุด”

ในระหว่างการต่อสู้ หยวนจุ้ยได้เข้ามาขวางบิดาที่กำลังจะถูกทำร้าย ขณะที่กำลังจะหมดลมนั้น หยวนช้านได้กล่าวกับบุตรชายว่า “ข้าคือขุนนางจงรักภักดี เจ้าคือลูกชายที่กตัญญู พวกเราพ่อลูกจะตายก็ไม่เสียดาย”

สุดท้ายหยวนช้านก็ถูกสังหารตายกลางสนามรบนั้น

หนึ่งไม้ยากค้ำจุน เทียบกับของไทยคือ ไม้ซีกงัดไม้ซุง หมายถึง กำลังที่น้อยกว่ายากจะรับมือกับกำลังที่เหนือกว่า

You must be logged in to post a comment Login