- ตั้งสติให้ดี “โลกนี้ มีเกิด มีตาย”Posted 9 months ago
- อย่าหาเรื่องอยู่ร้อน นอนทุกข์Posted 9 months ago
- โลกธรรมPosted 9 months ago
- อนุโมทนา คนพิการสู้ชีวิตPosted 9 months ago
- สลายความเกลียดชังPosted 9 months ago
- สู้ดีกว่าลาโลกPosted 9 months ago
- ใช้คาถาพระพยอมบ้างPosted 9 months ago
- เสียงชื่นชมดีกว่าเขาด่าPosted 9 months ago
- ต้องใช้ยาแรงกับคนขายชาติPosted 9 months ago
- บทเรียนผู้เห็นกงจักรเป็นดอกบัวPosted 9 months ago
การพัฒนาคลอง Cheong Gye Cheon ในกรุงโซล
คอลัมน์ :โลกอสังหาฯ
ผู้เขียน : ดร.โสภณ พรโชคชัย
(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 18 พ.ย. 68)
สถานที่ที่น่าจะ Amazing แห่งหนึ่งก็คือ คลองช็องกเยช็อน Cheong Gye Cheon ในกรุงโซล ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธานศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บริษัท เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส จำกัด (www.area.co.th) แนะนำการพัฒนาคลอง Cheong Gye Cheon ในกรุงโซล เกาหลีใต้ คนไม่รู้ โดยเฉพาะพวก NGOs เขานึกว่าเทศบาลตั้งใจรื้อทางด่วนทิ้งเพื่อสร้างคลองสวยงาม แต่ความจริงทางด่วนใกล้พังและธุรกิจใจกลางเมืองย้ายไปที่อื่นแล้ว ทางด่วนนี้จึงไม่จำเป็น

คลองช็องกเยช็อน (Cheong Gye Cheon) ทำให้หลายคนเกิดความเข้าใจผิดๆ ว่าคลองนี้เกิดจากการรื้อทางด่วนที่คร่อมคลองน้ำเน่านี้มาปรับให้สวยงาม (https://goo.gl/YnTnI8) จนดูคล้ายว่าการพัฒนาเมืองแต่เดิมที่มีทางด่วนเป็นความไม่เหมาะสม แต่ในความเป็นจริง กรณีนี้เกิดขึ้นเพราะปัจจัยหลายอย่าง (http://goo.gl/XhTc27) ที่หลายคนไม่ทราบ
1. การพัฒนาศูนย์ธุรกิจใจกลางเมืองเดิมแห่งนี้ ไม่ได้เข้ามาถึงพื้นที่นี้ ทำให้ประชากรและการจ้างงานลดไปครึ่งหนึ่ง ธุรกิจใหญ่ ๆ ย้ายออกไปศูนย์ธุรกิจใจกลางเมืองใหม่ที่กังนำ (Gangnam) และอุตสาหกรรมในเขตใจกลางเมืองก็เสื่อมถอยลงอย่างรวดเร็ว

2. ถนนที่เห็นคร่อมคลองแห่งนี้อยู่นั้น อยู่ในสภาพทรุดโทรม เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อการใช้สอย และนับแต่ปี 2540 เป็นต้นมาจนถึงการรื้อทิ้งในปี 2551 ก็อนุญาตให้เฉพาะรถเล็กวิ่งผ่านเท่านั้น ค่าบำรุงรักษาในช่วง 2537-2541 ก็สูงถึง 50 ล้านเหรียญสหรัฐ
3. การรื้อทางด่วนออกได้เพราะกรุงโซลใช้ระบบรถไฟฟ้าใต้ดินและรถประจำทางมากขึ้น และจำกัดการใช้รถส่วนบุคคลเข้าสู่เขตใจกลางเมือง ความต้องการใช้ทางด่วนที่ทรุดโทรมดังกล่าวจึงลดน้อยลงตามลำดับ
4. งบประมาณที่ใช้เป็นงบประมาณของมหานคร ไม่ใช่งบประมาณของประชาชนทั้งประเทศที่จะมาถมให้กับคนในพื้นที่ และคนในพื้นที่รวมทั้งธุรกิจก็มีส่วนร่วมในการสนับสนุนด้วย (http://goo.gl/8Efqzp) ต่างจากกรณีคลองโอ่งอ่างที่กรุงเทพมหานครทุ่มเงินมหาศาลนำมา “แต่งหน้าทาแป้ง” ทั้งนี้กรุงเทพมหานครใช้เงินถึง 300 ล้านบาท พัฒนาคลองโอ่งอ่างระยะทาง 1.5 กิโลเมตร หรือกิโลเมตรละ 200 ล้านบาท (https://cutt.ly/2n6G5nS) ซึ่งเป็นเงินของประชาชนทั้งกรุงเทพมหานคร ไมใช่ชาวบ้านในท้องถิ่นที่ได้ประโยชน์โดยตรง
5. การรื้อทางด่วนแล้วสร้างเป็นถนนและสวนให้คนมาเดินเล่น ย่อมเป็นประโยชน์ต่ออาคารต่าง ๆ โดยรอบ ให้มีปริมาณคนมาเยี่ยมเยียนมากขึ้น ทำธุรกิจได้มากขึ้น ดีกว่าการมีทางด่วนพารถผ่านเลยไปทางอื่น ดังนั้นความสำเร็จของโครงการจึงเกิดขึ้นได้ ต่างจากกรณีประเทศไทยที่พอจะสร้างทางยกระดับเช่นที่รามคำแหง ตึกแถวสองฝั่งถนนพากันคัดค้านเพราะเป็นการลดปริมาณการสัญจรนั่นเอง
ดังนั้นการอ้างการพัฒนาคลองนี้ลอย ๆ โดยไม่แสดงที่มาที่ไปที่ชัดเจน จึงเป็นก่อให้เกิดความเข้าใจผิด เกี่ยวกับการพัฒนาโครงการนี้ เพียงเพื่อมาสนับสนุนการสร้างสวนสาธารณะในบริเวณมักกะสันอย่างผิดๆ
การพัฒนาแบบ “ลูบหน้าปะจมูก” กับการพัฒนาที่มีรากฐานที่ชัดเจนจึงต่างกันด้วยประการฉะนี้
หมายเหตุ:
โปรดดูคลิปเพิ่มเติม: https://www.facebook.com/reel/1151633350017592





You must be logged in to post a comment Login