ลักษณะที่แท้ของคนรุ่นใหม่

• Tweet
• 

ผู้เขียน : ดร.โสภณ พรโชคชัย

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 19 ส.ค.  68)

ปกติในคอลัมน์นี้ ดร.โสภณเขียนเรื่องอสังหาริมทรัพย์ แต่วันนี้ขออนุญาตเขียนถึงคนรุ่นใหม่ว่าเป็นอย่างไรกันแน่ ลองมาพิจารณาดูให้ดี บางคนอ้างตนเป็นคนรุ่นใหม่ แต่อาจเป็นแค่ “ไดโนเสาร์หนุ่ม” เราจะมีมาตรวัดอย่างไร

ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธาน ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส (www.area.co.th) กล่าวว่า คนรุ่นใหม่ไม่ว่าจะเป็น Gen Y, Z หรือ Alpha ล้วนเคยเกิดขึ้นในอดีตแล้วทั้งนั้น ทุกคนเคยเป็นคนรุ่นใหม่มาแล้วทั้งนั้น แต่ต่อมากลายเป็นคนรุ่นเก่าไป เพราะขาดความคิดที่เป็นอิสระ ความไม่ทันสมัย ติดกรอบของคนรุ่นเก่า คนรุ่นใหม่ที่แท้ พึงมีคุณสมบัติแบบนี้คือ

1. เป็น “ดาวฤกษ์” (ที่มีแสงสว่างในตัวเอง) ไม่ใช่ “ดาวนพเคราะห์” ที่ต้องอาศัยแสงสว่างของคนอื่น คนรุ่นใหม่จริงๆ ต้องมีแนวคิดที่ปฏิวัติ (Revolution) ที่ไม่ต้องเกาะกระแสแบรนด์เนม อาศัย “หนังเสือมาใส่” และโดยนัยนี้จึงไม่ต้องฟุ้งเฟ้อกับการเสพสินค้าแบรนด์เนมต่างๆ ซึ่งเป็นเพียงอาภรณ์ห่อหุ้มตัวเองเนื่องจากตัวเองอาจไม่มีอะไรดี  การเป็นดาวฤกษ์นั้นก็คือเราต้องมีความสามารถในการเรียนดี หรือกีฬาเด่น หรือเก่งภาษา ฯลฯ ที่มาจากตัวเราเอง

2. เป็นผู้ที่ใช้ข้อมูล มีความทันสมัย ไม่ตัดสินใจอะไรด้วย “ลูกแก้ว” หรือ “ลางสังหรณ์” จึงจะได้ชื่อว่าเป็นคนรุ่นใหม่ที่ไม่งมงาย หลงติดกับอวิชชาต่างๆ การตัดสินใจต่างๆ อาศัยข้อมูลที่รอบด้าน ไม่ใช่ฟังแต่คำพูดของใครหรือไปเชื่อคำพูดของใครโดยขาดวิจารณญาณ  โดยนัยนี้คนรุ่นใหม่ที่แท้ต้องหมั่นศึกษาหาความรู้ให้ทันสมัยอยู่เสมอ ไม่ใช่ใช้แต่ข้อมูลชัดเดิมๆ หรือข้อมูลทุติยภูมิจากแหล่งอื่น ถ้าเป็นไปได้ต้องมีข้อมูลปฐมภูมิที่มีในภาคสนามจริง

3. เป็นคนที่ไม่เจ้ายศเจ้าอย่าง ไม่มีลักษณะที่เป็น “ศักดินา” ซึ่งถือเป็นพวกคนรุ่นเก่า คนรุ่นใหม่มักจะไม่ยึดถือรูปแบบภายนอก ไม่เน้นพิธีรีตอง ไม่แสวงหายศถาบรรดาศักดิ์มาประดับบารมี ซึ่งเป็นหนทางแห่งความก้าวหน้าของคนรุ่นเก่าเป็นหลัก คนรุ่นใหม่ที่แท้จึงมีลักษณะที่มีความเป็นมนุษย์ (Humanity) สูง และรักศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ (Dignity) ไม่ยกตนข่มท่านซึ่งเป็นซากเดนความคิดศักดินา

อย่างไรก็ตามมักมีกับดักของคนรุ่นใหม่ที่ทำให้เยาวชนจำนวนมากไปไม่ถึงความเป็นคนรุ่นใหม่ แต่กลับกลายเป็นเพียง “ไดโนเสาร์หนุ่ม” ได้แก่:

1. การมุ่งเสพสุข (Hedonism) เป็นพวกนักลัทธิสุขนิยม เน้นแสวงหาความสุขใส่ตัวไปวันๆ ไม่ค่อยคิดถึงอนาคตเท่าที่ควร มักจะ “มองไกลแค่ปลายจมูก” เลยทำให้กลายเป็นคนล้าหลัง ไม่ใช่คนรุ่นใหม่  โดยนัยนี้พวกนี้มักกลัวงานหนัก อยากได้เงินเร็วๆ โดยทำงานแต่น้อย เกียจคร้านการทำงาน จึงมักหลงใหลได้ปลื้มกับพวกเล่นคริปโตเพราะคิดว่าตนเองดูดี ฉลาดและจะรวยเร็ว แต่ส่วนมากมักไม่ประสบความสำเร็จ

2. การเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล (Self Centredness) กับดักของคนรุ่นใหม่นี้ มักสำคัญว่าตนคิดได้ถูกต้องโดยไม่ใฝ่รู้ศึกษาให้จริง และมักจะคิดว่าตนเองเก่ง ตนเอง “สุดยอด” ไปแล้ว เช่น ตอนเรียนมหาวิทยาลัยในชั้นปีที่ 4 ก็นึกว่าตนเองสุดยอดไปแล้ว มารู้ตัวอีกทีตอนจบการศึกษาแล้ว จึงรู้ว่าตนเองเป็นเพียงพนักงานระดับต้นเท่านั้น

3. เชื่อคนง่าย โดยเฉพาะเชื่อ “รุ่นพี่” “ไอดอล” “อินฟลูฯ” ที่มีอายุไม่แตกต่างกับตนนัก พวกรุ่นพี่พูดอะไร เป็นต้องเออออห่อหมกโดยไม่ไตร่ตรอง แต่กับคนรุ่นพ่อ รุ่นปู่ มักจะมองว่าเขาเป็นคนที่พ้นสมัยหรือล้าสมัยไปแล้วโดยไม่ไตร่ตรองให้ดี ทำให้คนหนุ่มสาวบางคนกลายเป็นคน “มืดบอด” ไปเสียเองอย่างน่าเสียดาย  ข้อนี้ ดร.โสภณมีข้อเสนอถึงคนรุ่นใหม่ว่าลองแกล้งเห็นต่างกับรุ่นพี่ข้างต้นดู ดูว่าพวกเขาจะ “อับอายกลายเป็นโทสะ” หรือไม่ ถ้าใช่ก็แสดงว่ารุ่นพี่พวกนี้ไม่ใช่ของจริง คนรุ่นใหม่พึงสังวร

การเป็น “คนรุ่นใหม่” นั้นไม่ใช่อยู่ที่วัย เพราะคนอายุน้อยมีความคิดเก่า ก็เป็นแค่ “ไดโนเสาร์หนุ่ม” ส่วนคนแก่คราวพ่อ คราวปู่ก็เป็นคนรุ่นใหม่ได้ หากทำตัวเป็นดาวฤกษ์ มีความรอบรู้ มีข้อมูลที่ทันสมัยและไม่ทำตัวเจ้ายศเจ้าอย่างเป็นศักดินา ที่สำคัญต้องไม่ไปติดกับดักของการเสพสุขไม่สิ้นซาก ไม่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางและไม่หูเบา คนรุ่นใหม่ที่อายุมากแล้วจะทรงคุณค่าก็ต่อเมื่อได้บำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคมเพื่อสังคมอุดมปัญญา (ไม่ใช่วันๆ นั่งเสพสุขรอวันตาย) เช่น ยังมีความคิดที่รักความถูกต้องเป็นธรรม รักชาติ รักประชาธิปไตย ไม่สยบยอมต่อความอยุติธรรม เป็นต้น

มาเป็นคนรุ่นใหม่ที่ไม่ใช่สวะลอยน้ำกันเถอะ

You must be logged in to post a comment Login