การถือศีลอด ของดีที่มีมานานแล้ว

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สันติธรรม

ผู้เขียน : บรรจง บินกาซัน

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 7 มี.ค 68)

ในช่วงเดือนมีนาคมปีนี้ (พ.ศ. 2568)  หากใครได้ดูฟุตบอลพรีเมียร์ลีกของอังกฤษหรือในประเทศอื่นของยุโรป  จะมีโอกาสเห็นภาพกรรมการเป่านกหวีดหยุดเล่นสักครู่เพื่อให้นักฟุตบอลบางคนจากทั้งสองฝ่ายกินน้ำและผลไม้ ประมาณห้านาที กรรมการก็จะเป่านกหวีดให้ทั้งสองฝ่ายเล่นต่อ

แฟนฟุตบอลหลายคนอาจแปลกใจทั้งๆที่ในตอนนั้นไม่ใช่เวลาพักครึ่งแรกหรือเลยเวลาพักครึ่งแรกมาแล้ว  การหยุดพักพิเศษระหว่างเกมนั้นเป็นการให้เวลาแก่นักฟุตบอลมุสลิมได้ละศีลอดเมื่อดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า  นี่คือการให้เกียรติแก่นักฟุตบอลมุสลิมที่มีอยู่ในแทบทุกสโมสรฟุตบอลของยุโรป

การถือศีลอดในเดือนรอมฎอนเป็นศาสนบัญญัติหนึ่งในห้าประการที่มุสลิมผู้บรรลุวัยผู้ใหญ่ทั้งชายและหญิงต้องปฏิบัติ  การจงใจไม่ถือศีลอดในเดือนรอมฎอนถือเป็นบาปใหญ่

การถือศีลอดคือการงดเว้นจากการกินและดื่มตั้งแต่แสงอาทิตย์แรกปรากฏบนท้องฟ้าจนกระทั่งดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าในตอนค่ำ    แม้มุสลิมในยุโรปต้องถือศีลอดในเวลากลางวันที่อาจยาวถึง 17 ชั่วโมง  แต่ภาพการละศีลอดในสนามฟุตบอลแสดงให้เห็นว่าการถือศีลอดไม่เป็นอุปสรรคต่ออาชีพการเล่นฟุตบอลที่ต้องใช้พลังและเสียเหงื่อมาก

การถือศีลอดไม่ใช่การทรมานตน เพราะถ้าเป็นการทรมาน นักฟุตบอลมุสลิมก็คงไม่ถือศีลอดในขณะเล่นฟุตบอล และการถือศีลอดไม่เคยเป็นสาเหตุให้เสียชีวิต  ไม่เคยมีข่าวว่ามีคนตายเพราะถือศีลอด ทั้งนี้เนื่องจากหลักการอิสลามมีข้อยกเว้นให้ผู้ป่วยไม่ต้องถือศีลอด

ความจริงแล้ว  การงดเว้นจากการกินและดื่มในช่วงเวลาสิบกว่าชั่วโมงขึ้นไปเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพ  ปัจจุบัน  มีคนนิยมอดอาหารด้วยการทำสิ่งที่เรียกว่า IF 18/6  กล่าวคือ อดอาหาร 18 ชั่วโมงและกินหกชั่วโมงเพื่อวัตถุประสงค์ในการลดน้ำหนัก รักษาสุขภาพและทรวดทรง

แม้จะอดอาหารเหมือนกัน  แต่การอดอาหารสองแบบที่กล่าวมานั้นมีความแตกต่างกัน การถือศีลอดในเดือนรอมฏอนมีวัตถุประสงค์สำคัญคือการแสดงความเคารพสักการะพระเจ้าและควบคุมวิญญาณให้เกิดความยำเกรงพระองค์  สุขภาพเป็นผลพลอยได้  ส่วนการอดอาหารแบบ IF นั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อสุขภาพล้วนๆ  ไม่มีเรื่องของจิตวิญญาณเข้ามาเกี่ยวข้องแต่ประการใด

การถือศีลอดด้วยการงดเว้นจากการกินและดื่มมีอยู่ในทุกอารยธรรมโบราณก่อนหน้านี้ คัมภีร์กุรอานกล่าวว่า  “โอ้บรรดาผู้ศรัทธา  การถือศีลอดได้ถูกกำหนดแก่สูเจ้าเช่นเดียวกับที่ได้ถูกกำหนดแก่ผู้ที่มาก่อนหน้าสูเจ้า ทั้งนี้เพื่อที่สูเจ้าจะได้เกิดความยำเกรง” (กุรอาน 2:183 )

ประวัติศาสตร์บอกให้เรารู้ว่าชาวอียิปต์โบราณถือว่าการถือศีลอดเป็นการปฏิบัติศาสนกิจอย่างหนึ่ง

โยคีในอินเดียถือศีลอดต่อเนื่องกันเป็นเวลา 40 วัน เช่นเดียวกับศาสนาเชน

พราหมณ์ในศาสนาฮินดูถือศีลอดทุกวันที่ 11 -12 ของทุกเดือน

โมเสสและพระเยซูก็ถือศีลอดเป็นเวลา 40 วัน

นักบวชในศาสนาโซโรแอสเตอร์ก็มีการถือศีลอด

เจ้าชายสิทธัตถะก็ใช้วิธีการอดอาหารและน้ำเพื่อเป็นหนทางในการแสวงหาสัจธรรมและพระสงฆ์จะงดอาหารหลังฉันเพลแล้วไปจนถึงอีกวันหนึ่ง

การถือศีลอดเป็นการฝึกควบคุมวิญญาณที่เป็นตัวบงการเนื้อหนังสังขาร  การถือศีลอดในอิสลามต้องการให้บทเรียนแก่ผู้ถือศีลอดว่าเมื่อสิ่งจำเป็นเช่นข้าวและน้ำยังสามารถละเว้นได้  ทำไมอบายมุขไม่จำเป็นจะงดเว้นไม่ได้?

You must be logged in to post a comment Login