วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2567

ต้องใช้กฎหมายเฉียบขาด

On January 27, 2022

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 27 ม.ค.  65)

และคำว่า ยกพวกตีกันดูเหมือนจะมาแรงในช่วงนี้ มาจนกระทั่งต้องเรียกกันว่า ยกพวกถล่มกันหน้าโรงพัก เจ้าหน้าที่ตำรวจมาห้ามก็ไม่อยู่ ไม่ฟัง มองดูแล้วไม่น่าเชื่อว่า การไม่เคารพกฎหมาย การใช้กฎหมู่จะอยู่เหนือกฎหมาย มันคงเป็นไปไม่ได้ และเวลานี้ต้องถือว่า เป็นเวลาแปลกประหลาด ทั้งคนไทยและคนฝรั่ง เรื่องทะเลาะกัน ฟันกัน ต่อยกัน ตีกัน ยิงกัน จนเอาเป็นเอาตายไปข้างหนึ่ง หรือบาดเจ็บสาหัส

เรียกว่า เกิดแทบไม่เว้นแต่ละวัน เพียงแต่ว่า ที่ไหน เมื่อไร ก็แล้วแต่โอกาสที่มันจะเกิด ถ้าเกิดห่างตา หู ตำรวจก็ยังพอว่า แต่เหตุการณ์ครั้งนี้มันเกิดข้างโรงพัก ก็ต้องเรียกกันว่า หยามตำรวจ ซึ่งน่าจะมีกฎหมายทะเลาะกันบนสถานที่ราชการ ชกต่อยกันข้างๆโรงพัก บนโรงพักนี่ น่าจะมีโทษเพิ่มอีกซัก 1-2 ข้อ ให้มันได้เข็ดหลาบกันบ้าง ไม่ใช่มันไม้ มันมือ มันอารมณ์ ข่มใจ ห้ามใจไม่อยู่ ใช้กันเป็นกลุ่ม เป็นหมู่ ถล่มกันย่อยยับ

ต้องเรียกกันว่า ถ้าเราไม่รู้จักคำว่า เกรงกลัว ยับยั้ง หักห้าม มันจะกลายเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนเกลื่อนไปด้วยคนที่มากเรื่อง มาราว ไม่ได้รู้จักยำเกรง ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่ดูสถานที่ๆเกิด ทำเป็นคนป่าเถื่อน บ้านป่าเมืองเถื่อน เป็นบ้านเมืองที่ไร้การศึกษา อบรม จนกระทั่งต้องเรียกกันว่า ระงับกันไม่อยู่ซะแล้ว และก็หนักหนามากขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะพวกติดเหล้า ติดยา แล้วก็เอาแม่ พ่อ เป็นเหยื่อถล่มซ้อมยับ ตีกันนอกบ้านก็พอทำเนา

แต่ว่า มันหนักเกินไปก็คือ เกี่ยวกับเรื่องญาติๆ พ่อๆ แม่ๆ พี่ๆ น้องๆ อะไรกันนักหนา ไม่รู้จักว่า ใครเป็นใคร ซึ่งการไม่รู้ใครเป็นใครนี่ ต้องเรียกว่า มันเกินไป ถ้ามีคนไม่รู้จักสถานที่ราชการ สถานที่ควรงดเว้น อย่างไปตีกันในโรงพยาบาล คนเจ็บแล้วก็ยังตามไปซ้ำ แบบนี้มันถึงอันธพาลครองเมืองหรือเปล่า ถ้าไม่ให้ครองคงจะต้องเหมือนยุคจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัตน์ ใช้ทหาร ตำรวจ เอาผ้าพันไม้ตะพดหวด

ในที่สุดก็สงบ ไม่มีใครกล้าที่จะระราน อาจหาญ อวดศักดา นึกว่า ตัวเองมีศักดิ์ศรี แต่ที่จริงไร้ศักดิ์ศรี ไร้จิตสำนึก สมองสติปัญญาใช้ไม่ได้ จึงต้องใช้กฎหมายที่เฉียบขาดปราบปรามอารมณ์เถื่อนจะได้ไม่เกลื่อนบ้าน เกลื่อนเมืองตลอดไป

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login