ขจัดอัตตา / โดย พระพยอม กัลยาโณ

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

เดิมมีคำว่า “ใจร้อนใจเร็ว” แต่มายุคนี้ครอบครัวทำเรื่องร้อนๆเลยเปลี่ยนเป็น “ครอบครัวหัวร้อน” ที่จริงหัวโดนแดดถึงจะร้อน แต่ใจไม่โดนแดด อยู่แต่ในห้องแอร์ ทำไมจึงร้อน คนยุคนี้ใจร้อนใจเร็ว ทั้งๆที่เป็นยุคที่มีแอร์ พัดลม สารพัดรูปแบบ มีน้ำแข็งกินเย็นปากเย็นคอทุกวัน ไม่ใจเย็นเหมือนคนสมัยก่อนที่กินน้ำแข็งไม่เป็น แอร์ก็ไม่มี พัดลมเย็นๆก็ไม่มี แต่คนยุคเดิมก็ใจเย็นกว่าคนยุคนี้

เรื่องความเย็นทางศาสนาเราเรียกว่า “นิพพาน” ทำยังไงคนเราถึงจะเย็น อยู่เย็นเป็นสุข ไม่อยู่ร้อนนอนทุกข์ เดี๋ยวนี้ถ้าสำรวจความร้อนก็ดี ความโลภก็ดี โกรธ โลภ หลง อะไรเป็นตัวสำคัญที่ทำให้เกิดโลภ โกรธ หลงกันมาก โลภก็โกงกันบ้าระห่ำ โกงคนไร้ที่พึ่ง โกงเด็ก โกงชาติ โกงศาสนา โกงกระทั่งวัคซีนป้องกันหมาบ้าก็เอา โกงเป็นบ้าเป็นหลัง ตัวโลภ โกรธ หลง มันมาแรงเหลือเกิน

ถ้าดูตามหลักศาสนาแล้วจะเห็นตัวขับเคลื่อนผลักดันให้โลภ โกรธ หลง มาแรงแซงเหตุการณ์ต่างๆ แม้แต่เรื่องของนักมวยชื่อดัง แฟนก็มีข่าวเรื่องความโลภ ต่อยเหนื่อยแทบตายกว่าจะมีชื่อเสียงและมีเงินทอง สุดท้ายเขาก็เอาไปหมด ทำให้นึกถึงนักมวยรุ่นเก่าๆ บางคนก็หมดเนื้อหมดตัวเพราะกิเลสตัณหาราคะ ไม่มีอะไรเหลือติดตัว ตอนตายยังไม่มีเงินจะซื้อโลงศพ นักมวยที่ดังที่สุดยุคก่อน ไม่ว่าจะเป็นโผน กิ่งเพชร หรือแสนศักดิ์ เมืองสุรินทร์ เจอมาแล้วทั้งนั้นเรื่องโลภ โกรธ หลง

ทางศาสนาสอนว่าตัวที่เป็นปัญหาใหญ่คือ “อัสมิมานะ” ถ้านำอัตตาออก เอาความเป็นตัวตน อีโก้ออก ก็จะไม่โลภมากมายก่ายกอง แต่ที่โลภมากเพราะเกิดจากตัวกูที่อยากรวยกว่าใครจนไม่เห็นอกเห็นใจคนยากจน ตัวกูจะต้องรวย มั่งคั่ง มีเงินทอง ทรัพย์สิน

อัตตาจึงขับเคลื่อนไปสู่ความโลภ ความงก ความโกรธ ความหลง แม้กระทั่งครอบครัวหัวร้อน กูไม่ยอมใคร ตำรวจก็ไม่ยอม ผิดกูก็ไม่ยอม นี่คืออำนาจของความโกรธที่มาจากตัวกู โลภให้ตัวกู โกรธเพราะทำอะไรไม่ถูกใจกู กูไม่ยอมใคร จะชกตำรวจก็ได้ ด่าหยาบๆคายๆก็ได้ ขับรถก็ใจร้อน เฉี่ยวโฉบปาดหน้ากันหน่อย ตัวกูก็ออกมาต่อย มาตี มาฆ่า แม้กระทั่งไปง้อแฟนเก่าแต่แฟนเก่าไม่ยอมคืนดีด้วยก็ผูกคอตาย ฆ่าตัวตาย ยิงคนที่ตัวเองเคยรักชอบตาย แล้วฆ่าตัวตายตาม เพราะกูไม่ยอม โบราณเขาบอกเขาไม่ยอมคืนดีก็เย็นไม่ได้ เพราะตัวกู ของกู

เหมือนนกเขาขันคู กิ่งไม้ของกู นกอื่นๆเลยอยู่ไม่เป็นสุข ไล่ตีไล่จิกกัน เพราะอำนาจอัตตา ของกู อยากจะเอาชนะตะพึดตะพือจนกูยอมใครไม่ได้ กูต้องใหญ่กว่าเพื่อน จึงเกิดการรบราฆ่าฟันเพราะโมหะ อันนี้หนัก ร้ายมาก กูจะกินเหล้า กูแน่ กูจะกินยาบ้า กูจะขายยาบ้าเพื่อจะได้รวย ทุกอย่างเพราะความลุ่มหลง ทั้งหลงดื่ม หลงกิน หลงจ่าย หลงใช้กันแบบวินาศสันตะโร หลงส่วนเกินที่ชีวิตไม่ได้ต้องการจริงๆ แต่ความโง่ ความหลงมันต้องการ มันก็เลยต้องการส่วนเกิน

ถามว่าเหล้า บุหรี่ เป็นส่วนเกินมั้ย แม้กระทั่งอาหารเสริม แต่คนก็หลง นึกว่ามันขาด เลยไขว่คว้าหาส่วนเกินมาสนองตัณหากันอุตลุด ในที่สุดส่วนเกินก็เปลี่ยนเป็นเพชฌฆาต ฆ่าคนที่หลงส่วนเกิน กินเกิน ใช้เกิน เกินจนไม่มีสันติสุข สันติภาพ ผลิตอาวุธโดยไม่ได้สนใจธรรมาวุธ สันติสุข สันติภาพจึงหมดไปจากโลก ขอให้ช่วยกันบ่งเสี้ยนหนาม “อัตตา” ตัวตน ตัวกู ของกู ออกกันซะบ้าง แล้วโลกจะสงบเย็นขึ้นอีกมาก

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login