วันเสาร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2567

เป็นครูยันกระดูก / โดย พระพยอม กัลยาโณ

On January 17, 2018

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

“วันเด็ก” ผ่านไปแล้วก็เป็น “วันครู”  ถือเป็นการกำหนดวันสำคัญของปีไว้ดีเหมือนกัน เมื่อถึงวันเด็กก็ต้องนึกถึงเด็ก แล้วก็ต้องนึกถึงครู

ผู้ใหญ่ก็ให้คำขวัญและพรต่างๆแก่เด็ก ในหลวงรัชกาลที่ 10 ก็พระราชทานคำขวัญวันเด็ก สมเด็จพระสังฆราช และ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ที่ให้คำขวัญวันเด็ก เช่นเดียวกับวันครูปีนี้นายกรัฐมนตรีก็ให้คำขวัญว่า “ศิษย์ดีก็ด้วยครูดี มีศรัทธา”

พระพุทธเจ้าก็ถือว่าเป็น “พระบรมครู” ที่มี “วิชาจรณสัมปันโน” คือ เป็นผู้เพียบพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เป็นผู้ทรงความรู้และปฏิบัติตามความรู้นั้นด้วย ความรู้ที่เรียกว่าวิชชา

ครูที่มีทั้งวิชา ทั้งจารณะ ความรู้ดี ความประพฤติงาม ก็จะเป็นที่รัก ที่เคารพของศิษย์ เป็นครูยันกระดูก นึกถึงครูแล้ว ทำให้อาตมานึกถึง “ครูศรีสอางค์ ทองเพียร” ซึ่งเป็นครูประจำชั้นป.2 ตอนนั้นบางครั้งท่านก็ต้องมาสอนแทนครูคนอื่นที่มีปัญหาคลอดลูกบ้าง ติดภาระต่างๆ มาไม่ได้บ้าง เจ็บไข้ได้ป่วยบ้าง ซึ่งความเป็นครูต้องมีจิตวิญญาณหรือสปิริตความเป็นครู ต้องทุ่มเท สั่งสอน อบรมลูกศิษย์

ที่สำคัญครูต้องสมถะ มีความเป็นอยู่เรียบง่าย มักน้อย สันโดษ แต่งเนื้อแต่งตัวสุภาพ ไม่ฟูฟ่าหรูหรา

จึงจะเป็นครูที่ไม่มีหนี้สิน อย่างครูศรีสอางค์เมื่อเกษียณแล้วก็ไม่ทุกข์ร้อนเรื่องรายได้ มีฐานะพอที่ส่งลูกเรียนจนจบปริญญาทุกคน ปลูกบ้านหลังใหญ่ ครูเล่าให้ฟังว่า ตอนเงินเดือน 80 บาทก็เก็บหอมรอมริบ ไม่ซื้อข้าวของที่ไม่จำเป็น ข้าวก็เอามาจากบ้าน บางครั้งก็นั่งทานกับนักเรียน ซึ่งเป็นภาพที่หาดูได้ยาก ท่านเป็นครูทั้งด้านวิชาความรู้ และจรณะ คุณงามความดี มีศีลธรรม รักษาระเบียบวินัยและแบบแผนประเพณีไทย จึงทำให้ท่านเป็นที่เคารพนับถือของลูกศิษย์ลูกหา ตอนเสียชีวิต ผู้คนก็มางานศพล้นวัดอย่างไม่เคยมีปรากฏ เพราะเป็นครูสอนมายาวนาน  ตั้งแต่รุ่นพ่อ รุ่นลูก รุ่นปู่ จึงได้รับความเคารพและศรัทธามากมาย

ก็อยากให้ครูทั้งหลายเป็นครูด้วยเจตนารมณ์ที่แน่วแน่  เป็นครูที่หาชอบ ใช้ชอบ เป็นตัวอย่างที่ดีแก่ลูกศิษย์  ไม่เป็นครูที่มีเรื่องชู้สาว ไม่เป็นครูหลอกลวงต้มตุ๋น ไม่เป็นครูหาชั่วใช้ชั่ว

อาตมาจึงนำเรื่องครูศรีสอางค์มาบอกเล่า เพราะท่านเป็นครูได้รับความเคารพนับถือไม่เสื่อมคลาย  เวลาไปเยี่ยมช่วงวันเกิด ก็อดน้ำตาจะไหลไม่ได้ เพราะครูชอบ “ครูดีใจที่มีลูกศิษย์อย่างท่าน” ครูคอยติดตามเฝ้าดูลูกศิษย์ตลอดเวลา ยิ่งปลื้มใจที่ไปเยี่ยมแล้วได้ฟังครูพูด เรียกว่าชื่นมื่นสดชื่นเบิกบานหัวใจเหลือเกิน

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login