- ปากท้อง-ยานรกหนักสุดในชีวิตPosted 2 days ago
- ขอให้ชีวิตอยู่ได้ทุกสถานการณ์Posted 3 days ago
- กันไว้ดีกว่าแก้Posted 4 days ago
- ให้รางวัลทางศีลธรรมบ้างPosted 5 days ago
- เลิกเป็นทาสยาเสพติดPosted 6 days ago
- ต้องรู้ทันแก็งค์คอลเซ็นเตอร์Posted 1 week ago
- อวิชชาบังตาPosted 1 week ago
- รักษาราชประเพณีPosted 2 weeks ago
- สำนึกผิด โอกาสเป็นบัณฑิตได้Posted 2 weeks ago
- ระวังฟืนไฟให้ดีPosted 2 weeks ago
รู้เขารู้เรา / โดย พระพยอม กัลยาโณ
คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ
ความคาดหวังของคนส่วนใหญ่ที่ว่า ถ้าทหารคุมประเทศบริหารประเทศ เหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้น่าจะดีขึ้น แต่ไม่เป็นเช่นนั้นเลย กลายเป็นว่ายังอยู่ในอาการน่าเป็นห่วง ยิ่งปัจจุบันยังมีความรุนแรง ทั้งเจ็บทั้งตายเป็นจำนวนมาก มีการหลอกล่อตำรวจทหารให้เข้าไปแล้วระเบิดซ้ำ แม้เป็นลูกไม้เก่าๆ แต่ก็ได้ผล
ทำยังไงทหารตำรวจจึงจะไม่เพลี้ยงพล้ำ มีเฮลิคอปเตอร์ มีอะไรไปมั้ย เตรียมพร้อมมั้ย มีเฮลิคอปเตอร์ส่งคนไล่ล่าให้สมน้ำสมเนื้อ จะได้ไม่เจ็บข้างเดียว ไม่ใช่รอรับข้างเดียว เมื่อก่อนมีโมเดลยางแดง วันนี้ก็มีข่าวลูกน้องปีนเกลียวกับหัวหน้าถึงขนาดไล่ออกทั้งคู่ ความสามัคคีกลมเกลียวเรายังมีจุดอ่อนให้เขาเห็นอยู่ ถ้าเราเหนียวแน่นกลมเกลียวกัน สามัคคีกัน เขาคงทำอะไรได้ยากขึ้น
พอเกิดความรุนแรง เราก็มาเสียใจ ครอบครัวก็เสียผู้นำ หรือต้องมีภาระลูกกำลังเรียนบ้าง คนภาคอีสาน ภาคเหนือ ภาคกลางต้องไปตายที่ภาคใต้ เพื่อรักษาแผ่นดิน งบประมาณก็สูญเสียไปไม่ใช่น้อย ขวัญกำลังใจก็แย่ลง รบกันต้องรู้เขารู้เรา
มีบทเรียนหลายประเทศที่เกิดสงครามกลางเมือง สู้รบกันเองไม่รู้จักจบจักสิ้น บางประเทศตายกันเป็นเบือ อันนี้เพราะความคิดของมนุษย์ ถ้าเปลี่ยนความคิดได้ สังคมชีวิตมนุษย์จะเปลี่ยนอย่างมหาศาลคือ เปลี่ยนจากความอาฆาตพยาบาทเป็นความคิดสร้างสรรค์ อยู่ร่วมกัน ประเทศชาติก็จะน่าอยู่ ไม่ใช่ทนอยู่ ประเทศชาติไม่น่าอยู่ เพราะคนบริสุทธิ์ต้องบาดเจ็บล้มตายอยู่อย่างนี้ นับศพกันไม่ถ้วน เพราะสงครามไม่จบก็ยังมีศพอีกต่อไป
ก็ขอให้รู้ทันเขาบ้าง เมื่อมีระเบิดครั้งแรก ต่อมามันจะต้องมีตามมาอีก บึ้มเสาไฟฟ้า ไฟดับชาวบ้านก็เดือดร้อน เป้าหมายของเขาต้องการให้ทหารตำรวจออกมา มารวมเป็นกระจุกลัวก็ระเบิดซ้ำ อันนี้เป็นเรื่องยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี อยู่ที่ใครจะเหนือกว่าใคร ทั้งหมดทั้งสิ้นก็ขึ้นอยู่กับอิทธิบาท 4 ว่าใครเหนือกว่ากัน ใครอยากทำใครและเข้าใจหาวิธีที่จะกระทำ ทั้งสองฝ่ายจึงต้องใคร่ครวญว่าจะทำอย่างไรให้ได้ชัยชนะ
ถ้าเราต้องไปอยู่ในพื้นที่ ทั้งที่ไม่อยากไปอยู่ แต่จำใจต้องไป แล้วเราก็แพ้ทางแพ้แต้มเขา ยิ่งเสียความรู้สึกที่จะต่อสู้ ยิ่งส่งคนไม่ดี ขี้เหล้าขี้ยา เดี๋ยวก็ไปก่อเรื่องให้เสียมวลชนอีก อันนี้ต้องใคร่ครญเรื่องได้เปรียบเสียเปรียบ อะไรที่เราด้อยกว่าเขา มวลชนเป็นของเขาเยอะหรือไม่ ถ้ามวลชนเป็นของฝ่ายรัฐมากกว่า เหตุการณ์ก็คงไม่บานปลายขนาดนี้ งบประมาณก็จะได้เอาไว้พัฒนาประเทศได้มากกว่านี้
เจริญพร
You must be logged in to post a comment Login