วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2567

แพะหายล้อมคอก / โดย กิ่งเหมย

On March 13, 2017

คอลัมน์ : วิถีบูรพา
ผู้เขียน : กิ่งเหมย

ฉบับนี้ขอเสนอสุภาษิตที่ว่า “หวาง หยาง ปู่ เหลา” หรือ “แพะหายล้อมคอก”

ในสมัยจ้านกว๋อ แคว้นฉู่มีขุนนางใหญ่ผู้หนึ่งนามว่า จวงซิน มีอยู่วันหนึ่ง เขาได้เข้าเฝ้าฉู่เซียงหวางว่า “พระองค์เวลาอยู่ในวัง ทางซ้ายคือโจวโหว ทางขวาคือเซี่ยโหว ยามเสด็จไปภายนอก เยียนหลิงจวินกับโซ่วเกินจวินก็จะเป็นผู้ติดตามพระองค์ พระองค์พร้อมผู้ติดตามทั้งสี่วันๆเอาแต่หาความสุข ไม่สนใจเรื่องบ้านเมือง สักวันแคว้นฉู่จะถึงวันพินาศ”

เซียงหวางได้ยินเช่นนั้นก็พิโรธอย่างมาก พร้อมทั้งตรัสว่า “เจ้าช่างพูดจาเลอะเทอะ ที่พูดเช่นนี้เพื่อให้คนอื่นกลัวหรือกระไร”

จวงซินกล่าวว่า “ข้าพระองค์เชื่อว่า สักวันหนึ่งจะต้องเกิดเรื่องเช่นนั้นเป็นแน่ ไม่ใช่ว่าต้องการสาปแช่งแคว้นฉู่ หากพระองค์ยังคงเชื่อถือคนเหล่านั้น ฉู่กว๋อต้องถึงกาลวิบัติ หากพระองค์ไม่เชื่อเรื่องที่ข้าพระองค์พูด ขอให้พระองค์ส่งข้าพระองค์ไปซ่อนที่แคว้นจ้าว แล้วลองดูสิว่าจะเกิดเรื่องขึ้นหรือเปล่า”

จวงซินจึงถูกส่งตัวไปยังแคว้นจ้าว อยู่ได้เพียงห้าเดือน แคว้นฉินก็ยกทัพมาตีแคว้นฉู่ เซียงหวางต้องหลบหนีออกไปจากเมืองหลวง พระองค์จึงรู้สึกว่าจวงซินเตือนได้ถูกต้อง จึงรีบให้คนไปตามเขากลับมา เพื่อหาทางแก้ไขต่อไป

จวงซินเมื่อพบหน้าเซียงหวางจึงกล่าวว่า “ข้าพระองค์เคยได้ยินมาว่า เห็นฟันกระต่ายจึงคิดถึงสุนัขล่าเนื้อก็ยังไม่ช้า แพะหายไปแล้วจึงสร้างคอกก็ยังไม่สายไป”

แพะหายล้อมคอก อุปมาหมายถึง เมื่อเกิดปัญหาแล้วจึงเริ่มคิดหาวิธีช่วยเหลือ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ปล่อยให้ปัญหานั้นดำเนินต่อไป


You must be logged in to post a comment Login