วันพุธที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2567

กันไว้ดีกว่าแก้! / โดย พระพยอม กัลยาโณ

On October 14, 2016

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

อาตมากล่าวถึง “ธรรมทั้งหลายเกิดแต่เหตุ” คือ มีอะไรเป็นเหตุให้คนไทยไปสมรู้ร่วมคิดเป็นนอมินีกับทัวร์ศูนย์เหรียญหรือไม่ อย่างไร ก็ต้องควานหาตัวดู อย่าทำเหมือนกรณีเจ้าหน้าที่ที่ดินพังงาที่ห่วงแต่คนตาย ไม่ไปดูคนเป็นที่ทำให้เจ้าหน้าที่ที่ดินพังงาต้องผูกคอขาย หรือจะตายแบบไหนก็แล้วแต่ สมมุติว่าเขาผูกคอตายจริง มันมีอะไรบีบคั้นให้ต้องเป็นแบบนั้น เป็นไปได้มั้ยที่คนทำผิด 10 คน แต่กลับโดนคนเดียว เลยรู้สึกว่าอย่าอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปเลย พวกที่ร่วมทำร่วมคิดมีผลประโยชน์นัลหมื่นๆล้านลอยตัว หลบอยู่มุมมืดไหน อยู่สบายอะไรทำนองนี้

อาตมาขออธิบายเพิ่มเติมว่า อย่างเรื่องทัวร์ศูนย์เหรียญเนี่ย ต้องดูกันว่าใครเป็นตัวนอมินี ใครเป็นมือเป็นเท้าให้ มันเติบโตจนทำลายการท่องเที่ยวของเราถึงขนาดนี้ได้อย่างไร ถ้าคนไทยไม่เป็นมือเป็นเท้าให้ก็คงจะไม่เสียหายมากมายขนาดนี้ เหมือนต้นไผ่มันบอกไม่กลัวควาน ถ้าเจ้าไผ่ไม่ไปเป็นด้ามให้มัน แต่ไผ่มันถูกตัดเพราะไผ่ต้นหนึ่งไปเป็นด้ามให้ขวาน ควานก็เลยมาตัดหมดทั้งกอหรือครึ่งค่อนกอไปเลย

พวกที่ชอบเป็นด้าม เป็นมือ เป็นแขน เป็นขาให้เขามากอบโกยผลประโยชน์ แต่ตัวเองได้นิดได้หน่อยก็ยังเอา ยอมให้ผลประโยชน์ของชาติตกอยู่ในมือของบ้านเมืองอื่น อย่างนี้ยังไงก็ต้องจัดการกับคนพวกนี้ ต้องจัดการกับพวกหนอนบ่อนไส้ เกลือเป็นหนอนบ้าง จะได้ทำให้คนหลังๆไม่มีปัญหา

บางทีกำลังจะได้ตัวก็กลับหลงเหลิงระเริง รัฐมนตรีก็ภูมิใจ โดยไม่เห็นว่าข้างในมีหนอนบ่อนไส้ ดีอกดีใจตีปี๊บ เลยไม่ดูว่าหนอนบ่อนไส้เข้ามาได้ยังไง คนเราเรื่องชะล่าใจ พอได้ดีก็ตีปี๊บ แต่พอมันเสียหายขึ้นมาก็แก้แทบไม่ทัน แก้แทบไม่ตก เรื่องนี้ต้องนำมาเป็นบทเรียนให้เรื่องอื่นๆด้วย ไม่ว่าการท่องเที่ยว การเกษตร หรืออุตสาหกรรม ต้องพยายามข้ามช็อตกันหน่อย

เวลานี้อย่ามัวไปลงโทษแค่คนที่ทำให้เสียชื่อ เสียผลประโยชน์ ต้องลงโทษหน่วยงานราชการด้วยเหมือนกันที่ไม่มีแผนป้องกัน อย่างปล่อยให้ถนนทรุดเป็นคลองจนต้องประท้วงให้ผู้หญิงนุ่งกระโจมอกอาบน้ำกลางถนน นายกรัฐมนตรีก็มาฉุนหาว่าประจานประเทศ แล้วข้าราชการที่ไม่ไปแก้ไปช่วยเขาล่ะ ประจานใครล่ะ ที่จริงก่อนจะประจานประเทศ ต้องประจานข้าราชการในจังหวัด ในอำเภอ ในตำบลนั้นๆ เริ่มดูกันตรงนี้

การท่องเที่ยวก็เหมือนกัน ถ้าคนในกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬารู้เท่า รู้ทัน รู้แก้ รู้กันบ้าง ไม่ใช่เดินตามหลังปัญหาอยู่เรื่อยๆ มันก็เป็นอย่างนี้แหละ

ประเทศไทยเรายังเดินตามหลังปัญหาอยู่มาก ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเดินหน้าป้องกัน อย่างโบราณเขาบอกว่า “กันไว้ดีกว่าแก้ แย่แล้วมันแก้ไม่ทัน” อย่างนี้ถือว่าแก้ไม่ทันแล้ว พอแก้ตอนนี้ก็เจ็บ ต้องทำอะไรเร็วๆไวๆ เป็นคนไทยหัวใจก้าวหน้า ถ้าชักช้าอืดอาดยืดยาดก็จะเป็นคุณสมบัติของคนด้อยพัฒนา

การท่องเที่ยว การอุตสาหกรรม การเกษตร แม้กระทั่งการเมือง ถ้าอืดอาดยืดยาดก็จะทำให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงขึ้นมา ก็หวังว่าเรื่องอื่นๆที่จะเป็นเรื่องหลักๆก็ต้องช่วยกันระวัง อย่าให้เหมือนยางตอนราคาดี ก็ออกรถ ออกบ้านกันใหญ่ พอราคายางตกก็แก้กันไม่ทัน รถก็ถูกยึด ยังไงก็ขอให้ยึดหลัก “กันไว้ดีกว่าแก้” แล้วกัน

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login