วันพุธที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2567

‘พ่อนักวิ่ง’เพื่อฝันของลูก / โดย ภูริวรรณ วรานุสาสน์

On September 5, 2016

คอลัมน์ : China Today
ผู้เขียน : ภูริวรรณ วรานุสาสน์

แม้ว่าหลัว ซูเจี้ยน ชาวมณฑลเจ้อเจียงจะเป็นนักวิ่งมาราธอน แต่จุดประสงค์ในการวิ่งของเขาแตกต่างจากนักวิ่งคนอื่น เขาไม่ได้วิ่งเพื่อความสำเร็จหรือชื่อเสียง แต่เขาวิ่งเพื่อลูกชายที่ป่วยเป็นโรคสมองพิการ

หลัว ในวัย 39 ปี ทำงานเป็นคนส่งของ ได้เตรียมพร้อมตัวเองในการเข้าแข่งขันวิ่งมาราธอนที่จะจัดขึ้นที่เมืองปักกิ่งในเดือนกันยายนนี้ เป็นการวิ่งในระยะทาง 42 กิโลเมตร โดยเขาจะเข้าร่วมพร้อมกับเสี่ยว โป๋ ลูกชายวัย 7 ขวบของเขา

เสี่ยว โป๋ ดูแตกต่างจากเด็กในวัยเดียวกัน เพราะเขาตัวเล็ก มีน้ำหนักเพียง 13.5 กิโลกรัม เสี่ยว โป๋ป่วยด้วยโรคสมองพิการตั้งแต่อายุได้ 6 เดือน และเริ่มป่วยด้วยอาการลมชักเมื่ออายุได้ 3 ขวบ

หลัว กล่าวว่า เขาเตรียมใจเรื่องการจากไปของเสี่ยวโป๋อยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อคิดเช่นนี้มากๆ ทำให้รู้สึกว่า เขาช่างมองโลกในแง่ร้ายเหลือเกิน

ดังนั้น เมื่อเขาเห็นว่าอย่างไรเสียเขาก็จะไม่ยอมแพ้เรื่องของเสี่ยวโป๋ เขาจึงเริ่มหันมาใส่ใจกับสุขภาพตนเองด้วยการวิ่ง เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงพร้อมที่จะดูแลลูกชาย เมื่อเขาสุขภาพดี เขาก็จะมีชีวิตนานขึ้นที่จะอยู่ดูแลลูก

หลัวเล่าว่า เสี่ยวโป๋ชอบมองคนอื่นวิ่ง เขาสามารถจ้องมองนานๆ และมีความรู้สึกที่อยากจะไล่ตามคนเหล่านั้น ตัวเขาจึงตัดสินใจลงวิ่งพร้อมกับเสี่ยวโป๋เมื่อปีที่แล้ว

เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา หลัวเข้าร่วมวิ่งมาราธอนที่หลันโจว มณฑลกันซู โดยให้เสี่ยวโป๋นั่งในรถเข็นขณะเขาวิ่งไปด้วย

แม้ว่าในตอนวิ่งนั้นฝนจะตกลงมา แต่ทั้งคู่ก็เข้าเส้นชัยด้วยเวลา 5 ชั่วโมง 5 นาที จัดอยู่ที่ลำดับ 3,100 จากผู้เข้าร่วมทั้งหมด 6,500 คน

หลัวกล่าวว่า เขาไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ เขาอยากให้ลูกชายรู้สึกถึงศรัทธาขณะที่เขาทั้งสองวิ่งไปด้วยกัน ตัวเขาเองรู้ว่าเสี่ยวโป๋ไม่ชอบฝน แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าเสี่ยวโป๋มีความสุขตลอดช่วงเวลาเข้าแข่งขัน แม้ว่าหลังจากวิ่งเสร็จร่างกายของลูกไม่ได้ดูดีขึ้น หากแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากลูกต่างหากคือแรงบันดาลใจและความสำเร็จที่เขาได้รับ

หลัวได้รับแรงบันดาลใจจากพ่อลูก Dick และ Rick Hoyt ที่มีชื่อเสียงจากการเข้าร่วมการแข่งขันวิ่งมาราธอนจากประเทศสหรัฐอเมริกา โดยที่ Rick ลูกชายเกิดมาด้วยอาการกล้ามเนื้อแขนขากระตุกและสมองพิการ ไม่สามารถเดินและพูดได้ แต่ทั้งคู่เข้าร่วมวิ่งกว่า 1,000 เส้นทางแข่งขัน ทั้งมาราธอนและไตรกีฬา

หลัวรู้จักสองพ่อลูกดังกล่าวเมื่อ 6 ปีก่อนจากอินเทอร์เน็ต จากการพบโดยบังเอิญหลังจากเข้าหาข้อมูลอาการป่วยของลูกชาย

หลัวกล่าวว่า เขารู้สึกประทับใจมากและกลายเป็นพลังใจที่สำคัญในการดูแลลูก Rick เคยกล่าวว่า การวิ่งทำให้เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้พิการและเป็นการเติมเต็มความฝันของเขา โดยที่พ่อของเขาตัดสินใจเป็นขาแทนลูก

นอกจากนี้ หลัวยังหวังไว้ด้วยว่า การที่เขาได้วิ่งกับลูกนี้จะเป็นการช่วยประชาสัมพันธ์ให้คนส่วนใหญ่ได้รู้จักและตระหนักถึงโรคสมองพิการ เขาจะรู้สึกดีมาก ถ้าคนทั่วไปสามารถหันมายิ้มและให้ความช่วยเหลือกับเด็กๆที่มีอาการป่วยแบบลูกชายของเขา

เขากล่าวว่า หากจะมีใครให้ความช่วยเหลือครอบครัวของเขาก็ยินดีเช่นกัน เพราะขณะนี้หลัวเป็นผู้ที่หารายได้หลักแก่ครอบครัว เพราะภรรยาของเขามีหน้าที่ดูแลลูกชายและลูกสาววัย 3 ขวบที่เติบโตแข็งแรงปรกติ ทุกครั้งที่เขาวิ่งถึงเส้นชัย เขารู้สึกปลาบปลื้มใจที่ได้เห็นภรรยาและลูกสาวอีกคนเฝ้ารอคอยเขากับลูกชายอยู่ ดังนั้น แม้จะเหนื่อยยากเพียงใด เขาก็พร้อมจะเสียสละเพื่อชีวิตทั้ง 4 คนของครอบครัว

หลัวกล่าวทิ้งท้ายว่า เพราะลูกชายทำให้เขาเข้าใจคำว่าพ่อและหน้าที่ของพ่อ ความสุขและความทุกข์ของลูกคือความสุขและความทุกข์ของเขาเช่นกัน แม้ชีวิตจะลำบาก แต่พวกเขากลับมีความสุขขณะวิ่ง เขาสามารถหัวเราะไปพร้อมกับคนที่เขารักสุดหัวใจ นับเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดเลยทีเดียว


You must be logged in to post a comment Login