วันเสาร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2567

ทุกข์ทำให้เกิดศรัทธา

On March 24, 2020

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 24 มี.ค. 63)

ในที่สุดสิ่งที่เราเรียกกันว่า ล็อคดาวน์ ปิดนั่น ปิดนี่ ปิดเมือง หลังจากที่ต่างประเทศก็ปิดกันแล้ว แต่ประเทศไทยยังควบคุมกันไม่ได้ แต่ขอปิดเป็นบางเรื่อง งานบางงาน พระก็โดนยกเลิกงานที่มีการนัดหมายนิมนต์ก่อนหน้านี้ ก็ยุติกันไปแล้วตอนนี้ว่า ห้ามไปจัดงาน จัดชุมนุมอะไรกัน แม้แต่พิธีทางศาสนา ส่วนเธค ผับ บาร์นี่ เป็นเรื่องที่เป็นความสนุกแล้วก็ทุกข์ตามมากับความสนุก มวยมันสนุก สถานบันเทิงสนุก อะไรที่ให้ความสนุกมักจะลงท้ายด้วยทุกข์ถนัดตามมา

เพราะฉะนั้น ตอนนี้ก็ต้องเรียกกันว่า เป็นสิ่งที่รัฐบาลต้องแก้ปัญหากัน โดยต้องป้องกันระหว่างเศรษฐกิจกับชีวิตคน แต่ต้องให้ความสำคัญกับคนไว้ก่อน เขาบอกเงินไม่ตายก็หาได้ หาได้แล้วใช้ไม่เป็น เก็บไม่เป็น อันนี้เป็นเวร เป็นกรรมของคนนั้นไป ใช้แบบไม่ยั้งมือ ใช้ไม่คิดอนาคต ก็มีแต่จะหมดตัว ต้องมาทนทุกข์กันไป ทางวัดก็ได้รับผลกระทบจากโควิด-19 พอสมควร แต่เดชะบุญว่า อาตมาบิณฑบาตได้รับความคิดของโยมว่า โรคภัยอะไรต่างๆมา โลกเรามันจะถึงขั้นที่เรียกว่า ต่างเผ่าพันธุ์กันหรือเปล่า

เรียกว่า ก็กลัววิตกกังวล ทุกข์ใจ สิ่งที่เกิดขึ้นได้ก็คือ บุญ ทุกข์ใจ แต่รวมแล้วทุกข์ก็เป็นเหตุให้เกิดศรัทธา แต่ศรัทธาของใครไม่น่าอนุโมทนากับเจ้าสัวใหญ่อย่างคุณธนินท์ เจียรวนนท์ แห่งซีพี ได้บริจาคเงิน 100 ล้านบาท เพื่อจะสร้างโรงงานผลิตหน้ากากอนามัยให้กับวงการแพทย์ หมอ พยาบาลก่อน แล้วก็เผื่อแผ่ไปถึงประชาชน ต้องเรียกกันว่า น่าอนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง

แต่ถ้าว่า เราไม่คิดที่จะป้องกัน ไม่คิดที่จะทำอะไรให้มันทันการณ์ ทันสมัย ทันเวลา เราอาจจะต้องเจอกับปัญหาใหญ่ที่เป็นภัยตามมาอย่างน่าตกใจได้ ถ้ายังขืนว่า ไม่หยุดยั้งอันนี้ได้ เพราะต่างฝ่ายต่างก็มองเห็นภัยของโรคภัยไข้เจ็บมาถึง คนก็เลยต้องเห็นภัยแล้วก็เกิดสติปัญญา อาตมามานั่งคิดดูว่า ทำอย่างไรดีค่าแรงคนงานตอนนี้ปัญหาภัยแล้งทำให้คนเริ่มตกงาน ถ้าจะรับกันทั้งหมดด้วยเงินค่าแรงมากๆเหมือนทุกปี

จึงเอาความคิดมาจากการตกเขียวเหมือนสมัยโบราณ การที่คนเกิดความทุกข์ยากลำบาก หาเช้ากินค่ำ ชักหน้าไม่ถึงหลัง เขาก็มีการตกเขียว ตกอ้อย เขาไปเบิกเงินจากเถ้าแก่หรือเจ้าของสวนอ้อยก่อน แล้วไปตัดอ้อยใช้ทีหลัง อาตมามาคิดให้จะทำสมุดเหลืองให้คนงาน โดยให้ค่าแรงคนงาน 200-300 บาท เมื่อคนงานทำงาน เราก็จะใส่ให้ 100 บาทในสมุดเหลือง ซึ่ง 2 ปี ในสมุดเหลืองจะขึ้นมา 4-5 หมื่นบาท หรือ 1 แสนบาท เขาก็จะได้ไปเบิกใช้ตอนโน้น อีก 2 ปีไปเบิกเงิน

กลายเป็นเงินออม เงินสะสม ดีกว่าปัจจุบันที่ทำงาน แต่ไม่มีเงินสะสม ปัจจุบันก็ไม่พอกิน อนาคตก็ไม่มีเงินก้อน ก็สอนเขาไป แนะเขาไปว่า เอาไหมเอาแบบนี้ นอกจากนี้ ทางวัดยังได้มีแนวคิดที่จะส่งผลไม้ออนไลน์ โดยไปส่งให้ถึงบ้าน ตรงนี้น่าจะเป็นทางรอดตัวหนึ่ง ซึ่งทางวัดกำลังคิดค้นวิธีแก้จนให้คนที่ตกทุกข์ได้ยาก ยุคนี้ อาตมาว่า ส่วนเกินที่ไม่จำเป็นของชีวิต เช่น เหล้า บุหรี่ ยังเสียค่าโง่กันอยู่ แล้วยังไม่รู้สถานการณ์

เรียกว่า เป็นคนมืดแปดด้าน ไม่รู้กาลเทศะ ไม่รู้สถานการณ์ แล้วมาเป็นโรคพิษสุราเรื้อรังที่วัดตายไป 2-3 รายแล้ว กำลังจะต่ออีก 2 ราย มองดูแล้วคนแส่หาโรค ไม่น่ารักษาไว้ให้เปลืองยา เปลืองเตียง ควรจะปล่อยไปตามยถากรรมที่เขาต้องการ จะล้างผลาญชีวิตเขา ทำลายสุขภาพเขา ทำลายตั้งสตางค์ ทั้งสติ ควรจะปล่อยไปตามกรรมเขาบ้าง เอาโรคที่มันจำเป็นดีกว่ามาดูแลรักษา เพราะเขาไม่อยากเป็น แต่มันเกิดเป็น แต่นี่มันก็อยากจะกินให้มันเป็น ต้องเป็นตามเวร ตามกรรมเขาเถอะ

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login