- ตั้งสติให้ดี “โลกนี้ มีเกิด มีตาย”Posted 2 months ago
- อย่าหาเรื่องอยู่ร้อน นอนทุกข์Posted 3 months ago
- โลกธรรมPosted 3 months ago
- อนุโมทนา คนพิการสู้ชีวิตPosted 3 months ago
- สลายความเกลียดชังPosted 3 months ago
- สู้ดีกว่าลาโลกPosted 3 months ago
- ใช้คาถาพระพยอมบ้างPosted 3 months ago
- เสียงชื่นชมดีกว่าเขาด่าPosted 3 months ago
- ต้องใช้ยาแรงกับคนขายชาติPosted 3 months ago
- บทเรียนผู้เห็นกงจักรเป็นดอกบัวPosted 3 months ago
ตายก็ยังช่วยได้

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ
(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 7 ก.ค. 65)
เมื่อเร็วๆนี้มีข่าวครูปุ้ม นางสาวกนกกาญจน์ บุญเจริญ วัย 29 ปี คุณครูโรงเรียนมัธยมที่อำเภอสังขะ มีภูมิลำเนาอยู่ที่ ต.ตะเคียน อ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ ได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต แต่ได้บริจาคอวัยวะช่วยเหลือชีวิตให้กับ 5 ชีวิต นั่นก็คือ การสละสังขารร่างกายให้เป็นประโยชน์ต่อผู้ที่ยังต้องอาศัยอวัยวะต่างๆของผู้อื่นเพื่อจะอายุมั่นขวัญยืน หรือยั่งยืนอยู่ได้ด้วยการอาศัยการเสียชีวิต แล้วก็สละสิ่งที่มีอยู่ในชีวิตนี้ให้เป็นคุณ เป็นประโยชน์ ไม่ใช่ปล่อยเผาเสียทิ้งๆเปล่าๆ
ตรงนี้ก็ต้องเรียกกันว่า วิเศษ คนที่เสียชีวิตแล้วเอาไปเผาเสียเปล่าๆไม่ได้อุทิศร่างกายไว้ให้กับผู้ที่เจ็บป่วย ต้องการ ทั้งนี้ เป็นสิ่งที่เรียกว่า ควรจะกระทำกันในช่วงเวลานี้ ซึ่งเวลานี้ทางแพทย์ ทางโรงพยาบาลต้องการอย่างมากเกี่ยวกับเรื่องอวัยวะมาชดเชย มาทดแทนสิ่งที่มันชำรุด เสียหาย ได้เปลี่ยน ได้แทน คนเรานี่ ถ้าเปรียบเทียบกับเครื่องอะไหล่ รถยนต์อะไรต่างๆ อยู่ไป นานไป ก็ต้องเปลี่ยนอะไหล่ ซ่อมใช้อะไหล่ส่วนอื่นมาใส่แทน
มิฉะนั้นจะกลายเป็นเรื่องตายหมดทั้งคัน เสียหมดทั้งคัน ถ้าไม่มีอะไรมาสวมใส่ให้เดินหน้าใช้เครื่องไม้ เครื่องมือนี้ได้ต่อไป หวังใจว่า คนทั้งหลายที่มีร่างกาย แต่จะต้องเสียชีวิตลง ก็ควรจะเสียสละไว้ก่อนที่จะเสียชีวิต ผุ เน่า เผา เสีย ไม่มีประโยชน์อะไร การใช้ข้อคิดทางสติปัญญาว่า ถ้าเสียชีวิตลงเมื่อไร ขอให้อวัยวะที่มีอยู่นี้ ตัวชีวิตหมด แต่อวัยวะยังอยู่ก็ควรที่จะอยู่ให้เป็นประโยชน์ ไม่ใช่อยู่แบบไร้ค่า
นี่คนตาย ให้ร่างกายมีประโยชน์ แล้วคนเป็นๆล่ะ เป็นอยู่อย่างไรถึงจะเป็นอยู่อย่างมีประโยชน์ก็ต้องเป็นอยู่แบบช่วยๆ ให้ๆ ไม่เป็นคนอยู่แบบฉกๆ ฉวยๆ นี่ตายแล้ว ยังช่วย ยังให้ได้อีก ก็ต้องถือว่า อยู่แบบนี้มีประโยชน์ อยู่แบบช่วยๆ ให้ๆ มีสิ่งที่ชดเชยไว้ได้ ต้องถือว่า อยู่ก็มีประโยชน์ ช่วยๆ ให้ๆ ตายก็ยังได้ช่วย ได้ให้อีก ต้องเรียกว่า คนอย่างนี้อยู่เขาก็รัก จากเขาก็เสียดาย ตายเขาก็คิดถึง เป็นครูที่ควรจะอยู่สอนลูกศิษย์ได้อีกเยอะในวัยแค่ 29 ปี
แต่ก็ต้องมาพบอุบัติเหตุ เป็นเรื่องของทางที่มันต้องเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ แต่ว่า เกิดแล้วก็ขอให้มันมีสิ่งที่ชดเชย ทดแทน ไม่ใช่เกิดอุบัติเหตุ แล้วก็เป็นอุบัติเหตุชนิดที่เสียกับเสีย ไม่มีอะไรดี อะไรได้เลย มันก็แย่ รายนี้ครูสาว ถือว่า ชีวิตเสีย แต่ร่ายกายได้ไปใช้ประโยชน์ให้กับคนอื่นต่อไป
เจริญพร
You must be logged in to post a comment Login