วันเสาร์ที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2567

ต้องตั้งรับเชิงรุก

On November 15, 2021

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 15 พ.ย. 64)

และแล้วฤดูกาลน้ำหลาก น้ำท่วม ก็หล่นลงไปจากภาคเหนือมาภาคกลางไปภาคใต้ ตอนนี้ถึงขั้นที่เรียกว่า ไปกันไม่ได้แล้ว ติดขัด ไม่สามารถจะลงไปเลยชุมพร ไปติดกันตรงนั้น น้ำท่วมรถเล็กไปไม่ได้ ต้องยอมรับว่า การคาดการณ์ การที่น้ำมันจะต้องเลื่อนจากเหนือ กลาง ใต้ และหลายๆแห่งที่อยู่ภาคกลาง ก็ยังไม่พ้นทุกข์กัน บางเลน บางประม้า สุพรรณบุรี ก็ยังอยู่ในสถานการณ์ที่เรียกว่า อาการสาหัส ถึงกับขอร้อง ขอส้วมอะไรต่างๆ

คลายทุกข์ ไม่มีที่จะบรรเทาทุกข์ ทุกข์ของมนุษย์นี่ กินกับถ่าย ทุกข์ไม่มีกิน พอมีกินก็ทุกข์ ไม่มีที่ถ่าย เพราะส้วมจมไปหมด อันนี้เขาเคยทำส้วมลอยน้ำ ส้วมชั่วคราว แต่ช่วงนี้ทำไม่ทัน อะไรๆมันก็มักจะตกลงไปที่คำว่า คาดไม่ถึง นึกไม่ถึงว่า มันจะเป็นอย่างนี้ มาอย่างงั้น ก็เลยกลายเป็นเรื่องที่ต้องรับทุกข์แบบชนิดตั้งหลักไม่ทัน ขาดโน้น ขาดนี่ ขาดนั่น รัฐบาลก็จัดหาให้ไม่ทัน ท้องถิ่น ท้องที่ก็ไม่ได้มีเอาไว้

ที่จริง พวกนี้ถึงทำแล้วเก็บมันก็ไม่ได้เสียหายอะไร เลิกใช้เก็บ ถึงปีหน้าฟ้าใหม่มาอีกก็ใช้ได้อีก ควรทำประกอบเป็นชิ้นๆเหมือนบ้านน็อกดาว์น ต้องมีเอาไว้ มิฉะนั้นจะต้องขาดแคลนอยู่ทุกปี ถ้ามีน้ำมา น้ำท่วม ยังไงเรื่องน้ำท่วม น้ำแล้งนี่ ต้องวางแผนกันให้ดี ถ้าไม่อยู่ในแผน ไม่มีแผนแน่นอนแพ้ แพ้ เพราะไม่มีแบบแผนนี่ แพ้อย่างยับเยินด้วย แต่ถ้าเรามีแผนป้องกัน ทำเตรียม ทำแก้ ที่เขาบอก ทำกันไว้

โบราณเขาพูดว่า กันไว้ดีกว่าแก้ ถ้าแย่แล้วมันจะแก้ไม่ทัน และตอนนี้มันก็เข้าลักษณะแก้ไม่ทัน ทำไม่ทัน ช้า จะบอกว่า ช้า มันก็ยังจะน้อยไป มันยิ่งกว่าช้าเห็นจะพบว่า เราไม่มีแผนตั้งท่ารองรับ โดยเฉพาะเมื่อก่อนเคยมีครัวลอยน้ำเมื่อปี 2554 ครัวลอยน้ำ ส้วมลอยน้ำ ซึ่งครัวลอยน้ำหลายวัดเคยทำ ก็หวังว่า ต่อแต่นี้ไป พวกประเภทที่ลอยได้ น้ำขึ้น ขึ้นตามน้ำ น้ำลง ลงตามน้ำ อาตมามานั่งนึกดูว่า สิ่งที่เรียกกันว่า ทำกัน ทำแก้ ก่อนที่มันจะแย่แล้วแก้ไม่ทัน

ทำไมสมองคนเราถึงไม่คิด ทั้งๆที่น้ำแล้ง ขาดแคลนก็หลายเที่ยว หลายครั้ง แต่เราก็ยังอยู่ในลักษณะไม่ได้รับบทเรียน ไม่ได้เตรียมความรู้จากบทเรียน ที่เขาบอกผิดเป็นครู ถูกเป็นครู แต่เราไม่ได้เรียนรู้ซะเลย เราก็ต้องมาลำบาก ลำบนทนทุกข์กันไป ก็หวังว่า พี่น้องทางใต้ที่ลงไปใต้สุดเตรียมไว้ได้เลย มันจะต้องเกิด ต้องมีแน่นอน และไม่ใช่ปีนี้ปีเดียว อีกหลายปีภัยธรรมชาติจะหนักขึ้นๆ มากขึ้น แรงขึ้น

เพราะฉะนั้น ขอให้เราตั้งรับแบบเชิงรุก อย่าไปรอรับต่อเมื่อหมดสภาพ รับไม่อยู่ รับไม่ทัน ก็หวังว่า สักวันหนึ่งคนไทยต้องได้บทเรียนแล้ว รู้เท่า รู้ทัน รู้แก้ รู้กัน อย่างชนิดที่ผ่านได้อย่างสบายๆ ไม่ใช่ผ่านแบบเกือบเป็น เกือบตาย เกือบทุกข์ เกือบตายในขณะนี้ ก็เชื่อว่า เราคงไม่ ใครทำอะไรน่า อย่าไปหัวเสีย เสียสติ มีการฆ่าตัวตาย ฆ่าคนอื่นตาย ขอให้อยู่ในลักษณะตั้งสติสู้ต่อไป

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login