ปรากฏการณ์ตูน / โดย นายหัวดี

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด

ผู้เขียน : นายหัวดี

ช่วงเดือนสองเดือนนี้คงไม่มีข่าวอะไรที่ผู้คนพูดถึงเท่ากับ “ปรากฏการณ์ตูน” ในโครงการ “ก้าวคนละก้าว” ที่ “ตูน บอดี้สแลม” วิ่งจากใต้สุดที่อำเภอเบตงไปเหนือสุดที่อำเภอแม่สาย เพื่อขอรับเงินบริจาคให้ได้ 700 ล้านบาทจากคนไทยทั่วประเทศ ไปช่วยเหลือ 11 โรงพยาบาลจัดซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์

ที่น่าสนใจคือจุดประสงค์ของ “ตูน” อยากให้ทุกคนดูแลตัวเองถูกต้องอย่างเหมาะสม ถ้าทุกคนสุขภาพดี สุขภาพจิตดี งานที่ทำ คุณภาพชีวิตจะดีขึ้น ทุกอย่างจะเป็นบวก “หาอุปกรณ์การแพทย์ให้โรงพยาบาล แต่เราไม่ใช้ มันจะดีที่สุด”

ขณะที่ “รศ.วีระศักดิ์ เครือเทพ” อาจารย์คณะรัฐศาสตร์ จุฬาฯ มองภาพสะท้อน “ปรากฏการณ์ตูน” ในเชิงสังคมว่า ทำให้ประชาชนจำนวนมากเกิดแรงบันดาลใจให้เดินตามรอย “ตูน” ในความเสีลสละเพื่อสังคม ส่วนในเชิงรัฐศาสตร์ “ตูน” ไม่นำตัวเข้าไปฝักใฝ่เรื่องการเมือง ไม่ปะทะคารมกลุ่มไม่เห็นด้วยและแสดงกิริยานอบน้อม ถือเป็นสัญลักษณ์ที่ดีในการสร้างความเป็นกลางและสมานฉันท์

แต่ในมุมมองรัฐประศาสนศาสตร์และการคลังสาธารณะสะท้อนว่า งบประมาณที่จัดสรรให้กระทรวงสาธารณสุขปีงบประมาณ 2560 ประมาณ  255.100 ล้านบาทหรือร้อยละ 9.33 ของงบประมาณแผ่นดิน ถือว่าระบบการบริหารจัดการภาครัฐปรกติที่ไร้ประสิทธิผลการบริหารการคลังเพื่อสาธารณสุข

แน่นอนว่า “ปรากฏการณ์ตูน” เป็นเรื่องที่ดีและน่ายกย่อง แต่ไม่ใช่การแก้ปัญหาสาธารณสุขที่ยั่งยืน!