- ตั้งสติให้ดี “โลกนี้ มีเกิด มีตาย”Posted 2 months ago
- อย่าหาเรื่องอยู่ร้อน นอนทุกข์Posted 2 months ago
- โลกธรรมPosted 2 months ago
- อนุโมทนา คนพิการสู้ชีวิตPosted 2 months ago
- สลายความเกลียดชังPosted 2 months ago
- สู้ดีกว่าลาโลกPosted 2 months ago
- ใช้คาถาพระพยอมบ้างPosted 3 months ago
- เสียงชื่นชมดีกว่าเขาด่าPosted 3 months ago
- ต้องใช้ยาแรงกับคนขายชาติPosted 3 months ago
- บทเรียนผู้เห็นกงจักรเป็นดอกบัวPosted 3 months ago
คุณค่าของรางวัล? / โดย พระพยอม กัลยาโณ

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ
การแจกรางวัลให้นักเขียนชักจะเหมือนเป็นการให้ของชำร่วยกันแล้ว ให้เหมือนของโหลที่ไม่มีความศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีความขลังเหมือนสมัยก่อนที่กว่าจะได้รางวัลมีการพิจารณากันอย่างละเอียด ไม่ว่าจะเป็นรางวัลศรีบูรพา หรือซีไรต์ มีการกลั่นกรองจากคณะกรรมการเพื่อให้ได้ผลงานออกมาดีที่สุด
เดี๋ยวนี้นักเขียนบางคนมีผลงานยิ่งใหญ่ แต่ไม่ได้รางวัล บางคนได้รางวัลก็ถูกตำหนิต่างๆนานา ยิ่งบางคนไปเขียนวิพากษ์วิจารณ์การเมืองก็มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ อย่างนักเขียนท่านหนึ่งที่รางวัลเมื่อปีที่แล้วไปเขียนวิพากษ์วิจารณ์อดีตนายกฯยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ด้วยคำหยาบและรุนแรง เลยโดนฝ่ายที่เขาชื่นชมอดีตนายกฯยิ่งลักษณ์ตอบโต้กลับมากมาย
อย่างที่พูดไว้ว่าอดีตนายกฯยิ่งลักษณ์ท่านเจ็บจริง แต่นักเขียนผู้นี้เจ็บฟรีเพราะไปด่าแรงและใช้คำหยาบที่ไม่เหมาะสม เลยทำให้คนไม่พอใจด่ากลับมาบ้าง อย่างนี้เรียกว่าเจ็บฟรี
เพราะฉะนั้นก็อยากให้การมอบรางวัลนักเขียนมีมาตรฐานและไม่ควรจัดบ่อยเกินไป จัดทุกปีไปทำไม หากปีไหนไม่มีนักเขียนที่มีคุณสมบัติดีพอก็ไม่จำเป็นต้องประกาศ ไม่จำเป็นต้องจัดทุกปี จะ 2 ปี หรือ 3 ปีครั้งก็ได้ อย่างการแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส์หรือซีเกมส์ ยังจัด 2 ปีครั้ง หรือ 4 ปีครั้ง ไม่ได้จัดทุกปี
โดยพาะเรื่องของการให้รางวัลต้องให้มีความศักดิ์สิทธิ์ มิฉะนั้นก็จะมีคนวิพากษ์วิจารณ์ว่าให้ได้อย่างไร ผลงานดีและโด่งดังกลับไม่ได้ แต่ผลงานห่วยแตกกลับได้อย่างนี้ก็มี มันก็ทำให้ความขลัง ความศักดิ์สิทธิ์ ความประเสริฐหมดไป
ก็ขอให้คณะกรรมการที่มีส่วนเกี่ยวข้องได้ไตร่ตรอง อย่าจัดกันบ่อยจนพร่ำเพรื่อ เพราะอะไรก็ตามถ้ามันมากมันก็หมดความหมาย เหมือนทุเรียนและผลไม้ต่างๆ ถ้าปลูกมาก ผลผลิตออกมามาก ราคาก็ตก
เช่นเดียวกับการให้รางวัลนักเขียนจะให้มีความศักดิ์สิทธิ์ มีคุณค่า ก็ต้องเป็นรางวัลที่ภูมิใจว่าเป็นนักเขียนดีเด่นล้ำเลิศประเสริฐสุดจริงๆ จึงจำเป็นต้องมีการเลือกเฟ้นให้รอบคอบและไม่พร่ำเพรื่อ ให้รางวัลแล้วโดนใจคน อ่านแล้วเขาบอกว่าใช่ ไม่ใช่มาวิพากษ์วิจารณ์กันต่างๆนานา บางคนยังไม่มีจรรยาบรรณ ไปคดไปโกงไปรับจ้างเขียนเอาเงินอีก อันนี้ก็สะท้อนเรื่องความประพฤติซึ่งเกี่ยวข้องกับผลงาน เพราะคนที่ได้รางวัลแล้วก็ต้องมีคุณธรรมและจรรยาบรรณด้วย มันถึงจะส่งเสริมให้รางวัลน่าภาคภูมิ น่าเชื่อถือ เป็นที่นิยมจริงๆ ไม่ใช่นิยมแต่คณะกรรมการที่เลือก ต้องให้คนทั่วไปเห็นด้วย ถึงจะเป็นรางวัลที่มีคุณค่าและทรงพลังจริงๆ
เจริญพร
You must be logged in to post a comment Login