วันศุกร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

คลื่นกระทบฝั่ง? / โดย สนานจิตต์ บางสพาน

On June 12, 2017

คอลัมน์ : สากกะเบือยันเรือรบ
ผู้เขียน : สนานจิตต์ บางสพาน

เมืองไทยนี่ดี ทุกอย่างที่เกิดขึ้น วันเดียวคนไทยก็ลืม ไม่ลืมเองก็โดนบังคับให้ลืม หรือไม่ก็จำเป็นต้องลืมถ้าไม่อยากเดือดร้อน ถูกจับกุมคุมขัง โดนอุ้มหายเข้าค่ายทหาร นัยว่าเพื่อไป “ปรับทัศนคติ” หรือไม่ก็เจ็บไข้ได้ป่วยด้วยอาการติดเชื้อในกระแสเลือด

คนไทยลืมง่าย แค่ 24 ชั่วโมงความจำก็หายไปหมดแล้ว สั้นยิ่งกว่า “ปลาทอง” เสียอีก อย่างคดี “หลวงตาช่วง” กับรถเบนซ์ เห็นดีเอสไอ ตำรวจ และพวกกลัววัดปากน้ำและวัดจานบิน อึงมี่กันแทบจะเป็นจะตายให้เล่นงานให้ได้ แล้ววันนี้ไปถึงไหนแล้ว ตอนนี้ขบวนการไล่ล่า “หลวงพี่นะจ๊ะ” ไปถึงไหนแล้ว ยังมีลมหายใจโปรดสัตว์อยู่ในโลกใบนี้หรือเปล่า หรือเป็นปุ๋ยไปแล้ว หรือไปตั้งสำนักอยู่ประเทศไทนในโลกใบนี้

คดีบุกสนามบินไปถึงไหนแล้ว คดี “ไผ่ ดาวดิน” ที่ศาลไม่ให้ประกันตัว ขณะที่เกาหลีใต้ให้รางวัล วันนี้คดียังไม่ไปถึงไหน นี่ระดับนักศึกษานะ ล่าสุดระดับมหาเศรษฐีที่มีคดีเกี่ยวข้องกับเงินๆทองๆ 300 ล้านบาท ผู้ต้องสงสัยเป็นอดีตนายตำรวจและรัฐมนตรี ผ่านไป 2 ปี คดียังยื้อกันอยู่จนญาติต้องออกมาร้องเรียน

คดีลูกชายเครื่องดื่มบำรุงกำลังเป็นข่าวพักหนึ่งก็เงียบไปซะแระ ทำไมมันง่ายดายขนาดนั้น คือปล่อยให้ทุกอย่างเงียบไปเฉยๆด้วยคำตอบ “กำลังดำเนินการ” ส่วนคดีที่ดินที่ภูเก็ตผูกคอตายในสำนักงานใหญ่ดีเอสไอไงเงียบเป็นเป่าสาก ไล่ไปไล่มาคนไทยลืมกันง่ายดาย ไม่ว่าจะสีไหน ข้างใคร

กรณี “หมุดหาย” ก็หายไป ทำเป็น “พวงกุญแจ” มาห้อยแทนก็ได้วะ…ฮา แถมยังมีเมอร์แชนไดส์อีกสารพัด ทั้งเสื้อยืด หมวก กระเป๋า ฯลฯ

ว่ากันว่าคนไทยลืมง่าย ลืมแม้กระทั่งเรื่องกิน ร้านข้าวมันไก่ชื่อดังจากยอดขาย “ไก่ตอนต้ม” วันละกว่า 15 ตัว แต่วันนี้เจ๊เจ้าของร้านบอกกับ สนจ. ว่าบางวัน 5 ตัวยังต้องหอบกลับเลย รุ่งขึ้นก็ต้องเอาไปแจกหรือทำจับฉ่าย ไม่งั้นก็ต้องทิ้ง เพราะข้ามวัน “ไม่อร่อย” ขายไปลูกค้าก็ด่า นี่แค่ขายของกิน คนไทยยังต้องทำเป็นลืมๆว่าหิว

ร้านอาหารยามค่ำละแวกบ้านเปิดทุกวันจนกลายเป็นศูนย์รวมร้านอาหารข้างถนนหรือสตรีทฟู้ดมาเนิ่นนาน อย่างน้อยก็เกือบ 15 ปีที่ สนจ. อาศัยอยู่ในละแวกนนทบุรี 2 ปีหลังจากรัฐประหาร ตอนนี้ทุกร้านพร้อมใจกันหยุดทุกวันเสาร์ ส่วนวันอาทิตย์ก็เหลือไม่กี่ร้าน

เปิดมาก็ไม่คุ้ม หยุดนอนเลยดีกว่า ไม่เหนื่อยด้วย ไม่ต้องสต็อกของ สั่งของ บางอย่างเหลือข้ามวันรสชาติก็เปลี่ยน ยังดีไม่โดนเทศกิจมา “จัดระเบียบ” จนคนกินหายจ้อย…ฮา

นี่ทำท่าว่าคนไทยจะต้องลืมกันอีกว่า “ท่านผู้นำ” เคยสัญญากันไว้อย่างไรเรื่องเลือกตั้ง การลงจากอำนาจ และการเปลี่ยนผ่านกลับไปสู่วิถีที่ชาวโลกเขาทำเขาเป็นกัน

น้ำท่วมกรุงเทพฯมาเกือบอาทิตย์ รถติดวายวอด ผู้ว่าฯ กทม. และ “ท่านผู้นำ” หน้าเป็นทวาร อารมณ์บูด อาละวาดฟาดงวงฟาดงา พอฝนซาก็หายหน้า ชาวประชาก็ลืมกันว่าอาทิตย์ที่แล้วยังด่ากันเช็ดเม็ด

เกิดเป็นคนไทยนี่ก็ดีไปอย่าง ไม่ต้องจำอะไรยาวๆ เอากันสั้นๆ อยู่กันไปแบบวันต่อวัน จำวันนี้ให้ได้ เมื่อวานลืมมันซะ ส่วนวันพรุ่งนี้ก็ลุ้นกันเอาเองว่าจะรอดหรือไม่รอด สนุกดีประเทศนี้ สนุกอิ๊บอ๋ายวายวอด…ฮา


You must be logged in to post a comment Login