ความตายของหนุ่มน้อยออทิสติก / โดย ภูริวรรณ วรานุสาสน์

• Tweet
• 

คอลัมน์ : China Today
ผู้เขียน : ภูริวรรณ วรานุสาสน์

จากข่าวการเสียชีวิตของหนุ่มน้อยออทิสติกที่หายออกไปจากห้องพักของพ่อเมื่อปลายปีที่แล้ว กำลังกลายเป็นประเด็นถกเถียงกันอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับระบบสังคมสงเคราะห์ของจีน

เหลย เหวินเฟิง เด็กชายวัย 15 ปีที่มีอาการของออทิสติก ได้เสียชีวิตลงเมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว โดยมีสภาพที่เหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกในศูนย์ช่วยเหลือที่แสนจะทรุดโทรม ซึ่งเป็นเวลา 3 เดือนหลังจากที่เหวินเฟิงพลัดหลงกับพ่อของเขา

เหลย หงเจี้ยน พ่อของเหวินเฟิง ไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่า ตลอดระยะเวลา 3 เดือนที่เหวินเฟิงหายตัวไปนั้น เขาต้องเผชิญกับสิ่งใดบ้าง ไม่ว่าจะเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับเขาได้และระยะทางหลายร้อยกิโลเมตรที่เขาต้องระหกระเหินไป

เหวินเฟิง เกิดในเมืองชนบทแห่งหนึ่งในมณฑลหูหนัน ต่อมาย้ายมาอยู่กับพ่อที่หอพักพนักงานในเมืองเสิ่นเจิ้น มณฑลกว่างตง ขณะที่แม่อยู่ที่บ้านเพื่อดูแลน้องสาวของเขาอีก 2 คน

เหวินเฟิงเป็นเด็กเงียบๆ จำได้เพียงชื่อพ่อและแม่และอธิบายถึงตัวเองได้เพียงคำง่ายๆ เวลาส่วนใหญ่เขาจะนั่งดูโทรทัศน์ในห้องทำงานของพ่อ และจะไม่ออกจากบ้านเองหรือพูดกับคนแปลกหน้า

หนึ่งวันก่อนหายตัว หงเจี้ยนพาเหวินเฟิงไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะและซื้อพิซซ่าและทุเรียนมานั่งกินด้วยกัน ซึ่งเหวินเฟิงตื่นเต้นมาก เขาพยายามชวนพ่อมาทำแบบนี้อีก

จากกล้องวงจรปิดของหอพักพบว่า เหวินเฟิงเดือนออกจากห้องไปเมื่อเวลา 4.00 น. ของวันที่ 8 สิงหาคม พ่อของเขาพยายามขอร้องให้ญาติและเพื่อนร่วมงานช่วยกันออกตามหา ไปแจ้งความคนหาย แปะประกาศตามหาทั้งทางอินเทอร์เน็ต วิทยุและหนังสือพิมพ์

7 วันหลังหายตัว ขณะที่พ่อของเขาเริ่มหมดหนทางและถอดใจที่จะตามหานั้น เหวินเฟิงกำลังเป็นลมใกล้กับสถานีรถประจำทางในเมืองตงกวน ซึ่งห่างจากเสิ่นเจิ้นถึง 83 กิโลเมตร โดยมีตำรวจเข้ามาให้ความช่วยเหลือและส่งเขาไปยังโรงพยาบาลท้องถิ่นและรักษาตัวอยู่ที่นั่นนาน 1 สัปดาห์ แม้ว่าเหวินเฟิงจะบอกชื่อพ่อและแม่ได้ถูก แต่ว่าตำรวจไม่สามารถค้นหาข้อมูลสำเนาทะเบียนบ้านได้

ต่อมาเขาถูกส่งตัวไปยังศูนย์ให้ความช่วยเหลือตงกวน ซึ่งเขาอยู่ที่นี่นานประมาณเดือนครึ่ง ซึ่งตามกฎของกระทรวงกิจการพลเรือนและกระทรวงรักษาความสงบภายในนั้นสั่งให้ทางศูนย์ช่วยเหลือต้องประกาศตามหาญาติให้แก่ผู้ที่สูญหายภายใน 24 ชั่วโมงตามสื่อต่างๆ แต่ทางศูนย์กลับลงประกาศหาญาติให้เหวินเฟิงเพียง 30 วินาทีในช่องโทรทัศน์ท้องถิ่นและประกาศเพียง 3 วัน และที่น่าเศร้าคือ ช่องโทรทัศน์นี้ไม่ได้แพร่ภาพในที่ทำงานของพ่อของเหวินเฟิง

สิ่งหนึ่งที่เป็นการทำงานพลาดของศูนย์ช่วยเหลือก็คือ การเขียนปีเกิดของเขาเป็นปี 1991 ซึ่งมากกว่าอายุจริงถึง 9 ปีทำให้อายุเขาเกิน 18 ปีจึงไม่สามารถอยู่ในศูนย์ช่วยเหลือเยาวชนได้ เขาจึงถูกส่งไปยังศูนย์ส่าวกวน ซึ่งห่างจากเมืองตงกวนไป 178 กิโลเมตร

หลังจากอยู่ที่นั่นได้เดือนกว่า เขาก็ต้องถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลด้วยอาการท้องเสียอย่างรุนแรงและผอมจนเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูก อาการของเขารุนแรงมาก แต่กระนั้นการดูแลรักษาก็ไม่ได้ดีนัก มีครั้งหนึ่งที่เขาดึงเข็มน้ำเกลือออกจนเลือดไหลเต็มผ้าห่ม

อย่างไรก็ตาม สาเหตุการเสียชีวิตของเขาก็ไม่ได้ระบุแน่ชัด บ้างว่าเป็นเนื้องอกในทางเดินอาหาร บ้างก็ว่าติดเชื้อแบคทีเรียในทางเดินอาหาร ซึ่งเป็นผลมาจากอาหารและน้ำที่ไม่สะอาด

แต่ที่น่าตกใจก็คือ บันทึกของศูนย์ฌาปนกิจพบว่า ในระยะเวลา 49 วันมีคนเสียชีวิตจากศูนย์ดังกล่าวมากถึง 20 คน

ปัจจุบัน ศูนย์ดังกล่าวถูกสั่งปิดเมื่อวันที่ 2 มีนาคมที่ผ่านมา และทางตำรวจได้ลงไปสอบสวนเจ้าหน้าที่และผู้ที่เกี่ยวข้องกับศูนย์ดังกล่าวแล้ว

You must be logged in to post a comment Login