วันอาทิตย์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2567

ต้องปรารถนาดีต่อกัน / โดย พระพยอม กัลยาโณ

On May 8, 2017

คอลัมน์ : พระพยอมวันนี้
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

รัฐบาลกับสื่อดูจะมีความขัดข้องหมองใจหรือไม่ลงรอยกันจากการพยายามจะออกกฎหมายมาควบคุมสื่อ ถ้าพูดกันแล้วเรื่องนี้ขิงก็ราข่าก็แรง ฝ่ายหนึ่งเห็นว่า ถ้าหากปล่อยมาก ให้อิสระมาก แล้วจรรยาบรรณเอาไม่อยู่ คุมกันเองก็เอาไม่อยู่ เพราะมีสื่อบางสื่อแหกคอก ถูกตำหนิจากประชาชนไม่น้อยเหมือนกัน สื่อบางครั้งทำเรื่องเสื่อมเสีย สื่อก็จะเสียเอง

ถ้ารัฐบาลกลัวมากไป ขัดแย้งกับสื่อก็อยู่ยาก สมัยก่อนเห็นจะมีอดีตนายกรัฐมนตรีคือ คุณสมัคร สุนทรเวช ที่มักจะไม่ค่อยยอมสื่อ จึงกระทบกระทั่งกันเรื่อย เพราะต่างฝ่ายต่างก็ถือว่าแน่ เลยกลายเป็นเรื่องที่ขัดแย้งกันไปเรื่อยๆ

ถ้าหากไม่มีการโอนอ่อนผ่อนปรนกันบ้างก็มีแต่จะแตกหักกันไม่ว่ารัฐบาลไหนก็ตาม เป็นธรรมดาที่สื่อจะเป็นเสมือนพวกแซะ ถอนรากถอนโคน ค่อยๆเซาะรากเซาะโคนไปเรื่อยๆ รัฐบาลก็ล้มได้เหมือนกัน พูดกันว่าเป็นศัตรูกับใครก็ไม่ร้ายเท่ากับเป็นศัตรูกับสื่อ ทำให้ถูกเซาะโน่นแซะนี่ ผิดนิดผิดหน่อยก็เอามาประโคมข่าวให้มันใหญ่โต ให้เห็นช่องโหว่ช่องเสียของรัฐบาล

อย่างที่เขาบอกว่าสื่อมวลชนถือเป็นฐานันดรที่ 4 มีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่น เลยบอกว่าปล่อยสื่อมากสื่อก็กำเริบเสิบสานย่ามใจ รัฐบาลนี้ก็เลยอยากจะทำอะไรเพื่อปิดช่องโหว่จนกระทั่งไม่มีลมหายใจให้กับสื่อ สื่อก็ลำบาก เพราะต้องรายงานข่าวแบบเอาใจประจบ แต่สื่ออีกพวกไม่เอาใจและไม่ประจบ คอยจ้องจะเซาะจะเจาะ ถอนรากถอนโคนก็มีหากฝ่ายใดเพลี่ยงพล้ำ ถ้าอย่างนี้ก็ไม่ต้องทำมาหากิน ไม่ต้องพัฒนาประเทศกันแล้ว เพราะต้องมาขัดแย้งมาทะเลาะกันตลอด

เรียกว่าสื่อเป็นอุปสรรคของรัฐบาล นอกจากเศรษฐกิจไม่ดีแล้ว หากไม่เป็นมิตรกับสื่อก็ยิ่งไปกันใหญ่ ยิ่งมีเรื่องคอร์รัปชันหรืออะไรต่ออะไร ถ้าสื่อเปิดเผยหรือแฉ แล้วรัฐบาลไม่แก้ปัญหา ไม่จัดการให้ดี สื่อก็จะเหมือนเป็นกระจกเงาสะท้อนให้ประชาชนเห็น

ถ้าทำด้วยความปรารถนาดีต่อกัน สื่อก็ทำด้วยความปรารถนาดี ทุกอย่างก็จะลงเอยด้วยดี สื่อจะติเตียนรัฐบาลก็ได้ แต่ติเตียนด้วยความปรารถนาดี จะชื่นชมยกย่องสรรเสริญบ้างก็ได้ถ้าทำด้วยความปรารถนาดี การทำอะไรด้วยความปรารถนาดีจะทำให้ทั้งสองฝ่ายอยู่กันได้

ถ้ารัฐบาลรู้สึกว่าสื่อไม่ใช่ตัวแทนของประชาชน สื่อก็รู้สึกว่ารัฐบาลไม่ใช่รัฐบาลของประชาชน ก็เป็นเวรกรรมของประเทศชาติเหมือนกัน

เพราะฉะนั้นหากยุคใดสมัยใดสื่อรู้สึกว่ารัฐบาลเป็นของประชาชน จะเขียนจะให้ข้อคิดอะไรก็เขียนด้วยความหวังดี ติเตียนก็ด้วยความหวังดี เหมือนเป็นการชี้ขุมทรัพย์ซึ่งกันและกัน อย่างนี้ต่างฝ่ายต่างก็จะได้ขุมทรัพย์ มีความปลามปลื้มใจซึ่งกันและกัน ไม่ขัดแย้งเบาะแว้งซึ่งกันและกัน ก็จะเป็นเรื่องที่น่าประทับใจ

ถ้ารัฐบาลกับสื่อเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ไม่ถึงกับเกี๊ยะเซียะ เรื่องไหนควรจะแคะเขี่ยให้สะอาดก็ทำกันไป โดยเฉพาะการเปิดเผยเรื่องชั่วร้าย โกงกิน การคอร์รัปชัน อย่างนี้เป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติแน่นอน ประเทศชาติต้องการความปรารถนาดีซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ปิดกั้นหรือจ้องถล่มซึ่งกันและกัน ทั้งหมดก็เพื่อความเจริญก้าวหน้าของบ้านเมือง ก็ขอให้มีความปรารถนาดีซึ่งกันและกัน

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login