การยอมรับชะตากรรม / โดย Pegasus

On February 12, 2018

คอลัมน์ : เพื่อชาติประชาชน

ผู้เขียน : Pegasus

การยอมรับชะตากรรมทางการเมืองว่าเราไม่มีทางต่อสู้ผู้มีอำนาจได้ หรือไม่มีทางได้เสรีภาพตลอดไป เท่ากับเป็นการหล่อเลี้ยงให้ผู้มีอำนาจอยู่ได้ต่อไป

ในทางตรงกันข้าม การไม่ยอมรับชะตากรรมทำให้ผู้มีอำนาจอยู่ในภาวะที่ต้องแก้ปัญหาให้กับพลเมืองของตน ในตะวันออกกลางเมื่อเกิดปัญหาการตกงาน หรือแม้แต่ประเทศเพื่อนบ้านไทยที่มีฐานะดี เมื่อประชาชนบ่นเรื่องสาธารณสุข ประเทศทั้งหลายเหล่านั้นก็จะรีบแก้ปัญหาเพื่อตอบสนองประชาชน

เช่นเดียวกับประเทศที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย ประชาชนจะวิพากษ์วิจารณ์ หรือแสดงความคิดเห็น หรือรวมกลุ่มกันเรียกร้องเรื่องต่างๆนั้น ก็ถือเป็นเรื่องธรรมดาที่เราทราบดีอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ในประเทศที่ไม่เป็นประชาธิปไตย

เมื่อการรักษาอำนาจไว้จำเป็นต้องให้ประชาชนยอมรับ จึงมีการใช้ลัทธิบ้าง ศาสนาบ้าง ผู้นำที่ดูเหนือคนธรรมดาบ้าง เพื่อให้พลเมืองของตนไม่เรียกร้องขอปัจจัยพื้นฐานในการดำรงชีวิตกันมากนัก โดยเฉพาะประเทศที่มีทรัพยากรจำกัด การปกครองก็จะต้องหามาตรการต่างๆเพื่อให้สามารถอยู่ได้ ไม่เหมือนประเทศที่มีน้ำมันหรือทรัพยากรธรรมชาติมากก็สามารถมีสวัสดิการต่างๆให้ประชาชนอยู่อย่างสุขสบายด้วยเงินของประเทศ

ปัจจุบันราคาน้ำมันไม่สูงลิบลิ่วอีกต่อไปแล้ว ประเทศผู้ค้าน้ำมันบางส่วนเริ่มจะเก็บภาษีจากประชาชนมาเป็นงบประมาณใช้จ่าย บางประเทศถือโอกาสปฏิรูปประเทศให้เป็นศูนย์กลางการค้าของโลก ให้พลเมืองมีหุ้นส่วนในเชิงบังคับกับบริษัทต่างชาติที่มาลงทุนทำธุรกิจ

อย่างไรก็ตาม การปกครองจะอยู่รอดได้ก็เมื่อประชาชนยอมรับผู้ปกครองหรือยอมรับชะตากรรมของตนทางใดทางหนึ่ง เช่น อยู่ในกรงทอง หรือไม่มีกินแต่ยอมรับที่จะอยู่อย่างยากจน

หากประชาชนไม่ยอมรับชะตากรรมก็จะมีการเรียกร้องให้เปลี่ยนผู้ปกครอง ในอดีตอาจจะเกิดการต่อสู้อย่างสงครามต่างๆ แต่ปัจจุบันในสังคมสมัยใหม่จะเปลี่ยนแปลงด้วยการเลือกตั้ง ซึ่งประชาชนจะเป็นผู้ตัดสินใจเลือกผู้ที่จะมาปกครอง อย่างระบอบประชาธิปไตยที่เป็นการตอบสนองความต้องการของประชาชนอย่างแท้จริง ไม่ใช่ยอมให้ผู้ปกครองกอบโกยผลประโยชน์ท่ามกลางความทุกข์ยากของประชาชน

ในสังคมไทยแม้การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองจะเป็นไปอย่างสันติและไม่สันติก็ตาม การเลือกตั้งก็ยังถือว่าเป็นทางออกที่ดีที่สุด การเรียกร้องให้มีการเลือกตั้งตามเวลาที่กำหนดหรือตามที่ประชาชนยอมรับถือเป็นแนวทางสำหรับการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและปรองดอง

ดังนั้น ไม่ว่าผู้มีอำนาจจะพยายามอยู่ให้นานที่สุดแค่ไหนก็ตามก็ไม่อาจปฏิเสธความต้องการของประชาชนได้ โดยเฉพาะความอยู่ดีกินดีที่สะท้อนเศรษฐกิจว่าดีหรือย่ำแย่ได้อย่างดี หากประชาชนมีแต่ความทุกข์ ยิ่งผู้มีอำนาจลากยาวก็ยิ่งกลายเป็นสั้น

การไม่ยอมรับชะตากรรมของคนเองคือทางออกของประชาชน แต่หากก้มหน้ายอมรับชะตากรรมไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็เท่ากับยอมรับผู้ปกครองที่ทำให้เชื่อ แม้จะเป็นอุบายที่หลอกลวงประชาชนก็ตาม การยอมรับชะตากรรมทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็คือการยอมที่จะมีชีวิตอย่างสุ่มเสี่ยงนั่นเอง