วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2567

วัดสวนแก้วแก้โรคซึมเศร้า

On July 17, 2020

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 17 ก.ค. 63)

มีข่าวที่น่าตกใจกว่าอะไรทั้งหมด ที่ว่าโรคโควิด-19 มาก็ว่าร้ายแรงอยู่แล้ว แต่ข่าวที่เพิ่งเห็นเมื่อไม่นานมานี้ก็คือ มี 12,000 บริษัทปิดเป็นบริษัทร้าง ไม่ส่งบัญชี ไม่ต่องานแล้ว บริษัทหลายแห่งไม่ใช่ร้านโชห่วยเท่านั้นที่ปิด แต่กลายเป็นปิดห้าง ปิดร้าน ปิดบริษัทใหญ่ๆ อย่างข่าวห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัลหาดใหญ่ปิดกิจการ และบริษัทรับทำป้ายโฆษณา รวมถึงที่แย่กว่านั้น ร้านวัสดุก่อสร้าง กระทั่งอสังหาริมทรัพย์ ทำท่าจะอาภัพ

คำว่า อาภัพ ไม่ใช่คำว่า น้องของพ่อแล้วละ มันเป็นอาภัพอับโชค หมดรายได้ที่จะอยู่กันได้ ต้องปิดบริษัท ถึงกับเรียกว่า เป็นหมื่นบริษัท เวลาจะตั้งบริษัททีหนึ่ง ปีหนึ่งจะได้ไม่ถึงร้อยบริษัท แต่เวลาปิดๆเป็นหมื่น อันนี้น่าจะตกใจมาก แล้วคนจะทำงานกันยังไง ที่ไหน และแปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือว่า ตัวเลขยอดเงินฝาก เงินออมทะลุเป็นแสนๆล้านบาท เรามามองตัวนี้นึกว่า ดีหรือ ไม่ดีเลย เพราะว่า เขาบอกเก็บเงินสดไว้ดีกว่า

เพราะจะเอาไปลงทุนอะไรช่วงนี้ เดี๋ยวมันก็จะเจ๊ง จะขาดทุน และตอนนี้เราก็กำลังหวิวๆ หวั่นๆว่า เจ้าโควิดมันจะมาระบาดรอบ 2 หรือเปล่า ถ้ามารอบ 2 ช่วงนี้ มันจะปิดอีกกี่บริษัท ๆจะต้องยุติบทบาทเป็นบริษัทร้างๆ ซึ่งร้างไม่ใช่ล้างถ้วย ล้างจาน มันร้างไม่มีงานจะทำ ร้างไม่มีคนงานที่เคยจุนเจือหล่อเลี้ยงคนงานก็ต้องขาดไม้ ขาดมือ ขาดกระเป๋า อันนี้แหละที่จะทำให้แย่ลงไปอีก เงินออมมากเท่าไร เงินฝากในธนาคารมากเท่าไร แสดงว่า ไม่มีใครกล้าเอาไปลงทุน

เมื่อไม่เอาไปลงทุน แล้วจะอาศัยทุนอะไรไปทำมาหากินกัน เมื่อคนมีเงินร้อยล้านไม่ลงทุนทำอะไร คนอีก 10-20 คน พลอยเสียดายโอกาสได้งานจากการลงทุนของคนที่มีเงิน อันนี้ต้องเรียกกันว่า เข้าตาจน เข้าตาอับ อย่างชนิดที่ตัวเลขติดลบของจีดีพี ธนาคารบางแห่งก็บอกติดลบ 8 บ้าง 9 บ้าง และยังมีนักวิชาการออกรายการบอกว่า จีดีพีของไทยอาจติดลบถึง 10-12 ถ้าบอกว่า ติดลบถึง 12 เมื่อไรนี่ ประเทศไทยกว่าจะฟื้นตัวได้

เห็นบางหน่วยงาน หรือนักวิชาการบางคน บอกว่า ต้องใช้เวลาอีก 20 ปี เศรษฐกิจไทยถึงจะฟื้น คนอายุ 70 หรือ 80 ปีก็ตายพอดี พอเศรษฐกิจฟื้นก็ไม่มีชีวิตได้ดู ได้เห็นแล้ว เห็นแต่ตอนที่เศรษฐกิจเตี้ยลงๆ แต่ตอนเด้งขึ้น สูงขึ้น ไม่ได้อยู่ ได้เห็นแล้ว เพราะชีวิตช่วง 70 หรือ 80 ปี อีก 20 ปี มันคงไปไม่ไหวแล้ว เพราะฉะนั้น ตอนนี้ก็ทำให้คนหลายคนคิดสั้นจนเป็นโรคซึมเศร้า ขอฝากบอกคนที่ติดตามคอลัมน์นี้ว่า มีคนเป็นโรคซึมเศร้ามาอยู่ที่วัดหลายคน

แต่ว่า สนุกตรงที่ว่า มีคนเอาของมาให้ ตรงยกลงกันใหญ่ทั้งวี่ ทั้งวัน คนที่นั่งซึมเศร้าเลยหายซึมเศร้า หายเหงา ขนของลงกันอุตลุด เหนื่อยไปนอนหลับ เช้าตื่นขึ้นมายกลงกันใหม่อีก ปรากฏว่า วัดสวนแก้วแก้โรคซึมเศร้าได้ไปหลายคนเหมือนกัน ก็หวังว่า ช่วงนี้ยังไงก็ลองมาวัดสวนแก้วยังรับได้อีก 400-500 คน อย่าไปซึมเศร้าแล้วก็ร่มควัน โดดน้ำ ยิงตัวตาย ทำกันทำไมทุกวันๆ

บางคนอายุไม่มาก มันทำให้หลายอย่างเกิดตามมาเยอะ เช่น เศรษฐกิจไม่ดี ครอบครัวก็เลยอยู่กันไม่ค่อยดีอีก ระหองระแหงแยกทางกันไป เพราะมันฝืดเคืองข้นแค้น ที่จะบอกว่า รักกันกัดกินก้อนเกลือก็จะอยู่ได้ มันคงกินได้ไม่กี่ก้อนหรอก เดี๋ยวก็ต้องกระทบกระทั่ง หย่าร้าง แตกแยกตามมาแน่นอน ต้องสังวรระวังกันเถอะ

 

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login