ดูละครแล้วย้อนดูตัว / โดย นายหัวดี

• Tweet
• 

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด

ผู้เขียน : นายหัวดี

“ทั่นผู้นำ” หงุดหงิด “ละครไทย” ว่ามีเนื้อหาไม่สร้างสรรค์เหมือนต่างประเทศที่มีแต่สิ่งดีๆ ส่วนละครไทยเน้นบทคนใช้ พ่อตา แม่ยาย มรดกตกทอด พวกที่นั่งดูอยู่มรดกก็ไม่มี แต่เอาใจช่วยเขา รอจะดูละคร แต่เวลา “ทั่นผู้นำ” พูดไม่ฟัง เพราะไม่สนุก ไม่มัน ถ้าฟังละครด่ากันแป๊บเดียวมีความสุข นอนหลับ

“ทั่นผู้นำ” บอกว่าตื่นขึ้นมาส่วนใหญ่ก็รับทุกข์ ฟังข่าวแล้วทุกข์แทนคนนั้นคนนี้ ทุกคนรู้หมด แต่รู้ในด้านไม่สร้างสรรค์ มีแต่สร้างความวุ่นวายตื่นตระหนก เหมือนหาทุกข์ใส่ตัว เปิดดูละครก็เจออีก ไม่รู้ว่า “ทั่นผู้นำ” หงุดหงิดเพราะละครไทยน้ำเน่าหรือเพราะไม่มีใครดูรายการ “ทั่นผู้นำ” ที่พูดกรอกหูทุกสัปดาห์

“Thipdhida Satdhathip” คนเขียนบทละคร ได้โพสต์เฟซบุ๊คขอแลกเปลี่ยนความเห็นแบบผู้มีอารยะ ไม่หยาบคาย กรณี “ทั่นผู้นำ” ด่าละครและคนดูละคร โดยสรุปว่ากว่าละครแต่ละเรื่องจะออกอากาศ คนเขียนบทต้องแก้แล้วแก้อีกจากคอมเมนท์ของผู้จัดและของสถานี นักแสดงเมื่อเล่นแล้วไม่เชื่อในบท ถ้าผู้กำกับฯตอบไม่ได้ คนเขียนบทก็ต้องอธิบาย

ถ่ายทำเสร็จ ห้องตัดต่อจะพิจารณาอีกทีว่าอะไรยืดเยื้อ น่าเบื่อ ซ้ำซาก ก็จะตัดให้พอดีๆ ไม่หย่อนยานท้องช้าง เสร็จแล้วก็ส่งให้ทางผู้บริหารตรวจทานอีกรอบ ถ้ามีข้อตำหนิหรือติดค้างก็จะถูกตัด ถูกเขียนแก้ และถ่ายทำซ่อม เพราะค่าเวลาช่วงไพรม์ไทม์แพง เมื่อละครออกอากาศ ประชาชนจะตัดสินคุณ โดยไม่ดู เรทติ้งไม่ดี โฆษณาไม่ซื้อ ไม่ได้บังคับเอาเวลามาฟรีๆตามใจชอบเหมือน…ใครก็ช่างเถอะ?

กว่าละครจะออกมาให้คนดูสบายๆ ผ่านพรวดๆๆจ๊วดๆได้นั้น ต้องผ่านการทำงานมาอย่างหนักหนาสาหัส จนแทบไม่อยากพูดถึงค่าตัวด้วยซ้ำ แล้ว “ลุงตู่” จะออกทีวีแต่ละครั้ง มีคนเขียนบทให้หรือไม่ ลุงจ้างมาเท่าไร เขียนแล้วลุงอ่านทบทวนกี่รอบ

ปัญหาของละครไทยและรายการของ “ลุงตู่” จึงอยู่ที่ว่าประชาชนไม่ฟังหรือไม่ดูเพราะอะไรมากกว่า?

You must be logged in to post a comment Login