ปลอดหนี้ปลอดทุกข์ / โดย พระพยอม กัลยาโณ

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

สำนักงานสถิติแห่งชาติแถลงตัวเลขน่าตกใจว่า คนไทยเป็นหนี้ครัวเรือน 170,000 บาทต่อครัวเรือน เฉียด 200,000 คน ถ้าคนจนก็ต้องกระเสือกกระสนหาเงินมาใช้หนี้อย่างยากลำบาก แต่คนที่มั่งมีศรีสุขคงไม่ทุกข์ร้อน

ที่บอกว่าน่าตกใจคือหนี้นอกระบบที่กลับมาอีก ซึ่งจะเป็นตัวปั่นป่วนก่อกวนความสงบสุขของคนไทยให้จางหายไปอย่างน่าเสียดายแน่ๆเพราะไม่มีทุกข์อะไรจะมากเท่าเป็นหนี้เป็นสิน พระพุทธเจ้าตรัสว่า “อิณา ทานัง ทุกขัง โลเก” การกู้หนี้ยืมสินเป็นทุกข์ที่สุดในโลก

เพราะฉะนั้นที่รัฐบาลบอกว่าจะคืนความสุขให้นั้น วันนี้ไม่รู้ว่าถึงจุดไหนแล้ว ประชาชนได้รับความสุขหรือไม่ อย่างไรถึงจะเรียกว่าคืนความสุขให้กับประชาชนอย่างแท้จริง ประชาชนก็ต้องรู้ตัวเองด้วยว่าไม่มีใครที่จะคืนความสุขได้ดีเท่ากับตัวเราเอง

ใช้หนี้สินหมดนั่นแหละคือความสุขที่แท้จริง ถ้าใช้หนี้สินไม่หมด ก็ไม่มีความสุข เพราะเราไปก่อหนี้เอง รัฐบาลไม่ได้ก่อให้ ซึ่งเรื่องนี้บ่งบอกถึงภาวะเศรษฐกิจและการแก้ปัญหาของรัฐบาลได้ว่าทำถูกต้องดีงามหรือไม่ ซึ่งเห็นได้จากหนี้ครัวเรือนที่สูง

เราต้องใคร่ครวญกันว่าจะทำอย่างไรให้หนี้ลดลง ไม่ปล่อยให้หนี้ท่วม หากทำได้นั่นแหละถึงจะเรียกว่า ได้ความสุขกลับมา ก็หวังว่าอย่าก่อหนี้กันมากกว่านี้เลย เพราะหนี้มากเท่าไรก็เท่ากับก่อทุกข์มากเท่านั้น หนี้กับทุกข์มันมาด้วยกัน ไม่งั้นพระพุทธเจ้าคงไม่ตรัสว่า “อิณา ทานัง ทุกขัง โลเก” การกู้หนี้ยืมสินเป็นทุกข์ที่สุดในโลก

ก็หวังว่าเราจะกลับมาดูต้นเหตุว่าทำไมเป็นหนี้กันมาก เพราะเราไม่มี 3 หลักใช่มั้ย คือ ไม่รู้จักลดรายจ่าย  ไม่รู้จักเพิ่มรายได้และไม่รู้ขยายโอกาส หรือโอกาสมันเปิดให้เฉพาะคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น คนยากจนข้นแค้นก็ต้องขัดสนฝืดเคืองต่อไป คนจนแทบไม่มีโอกาสลืมตาอ้าปาก ขณะที่คนรวยมีเงินก็กว้านซื้อที่ดินมาเพิ่มความมั่งคั่ง เพราะที่ดินเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำอะไรได้มากมาย ซื้อที่ดินมาเกร็งกำไรหรือทิ้งรกร้างไว้ แต่คนจนไม่มีโอกาสจะใช้ที่ดินเหล่านั้นทำมาหากินเลย โอกาสที่ไม่ควรจะเสียก็เสีย

ทำยังไงเราถึงจะฟื้นเศรษฐกิจและช่วยให้คนยากจนไม่เป็นหนี้เป็นสินมากเกินไป หรือพอมีเงินเก็บไว้ใช้ยามเจ็บยามขัดสนฝืดเคืองได้บ้าง ถ้าทำได้ก็คือการคืนความสุขให้คนไทย จะได้ไม่เป็นหนี้ไม่เป็นทาส ก็ขอให้พวกเราช่วยกันหาทางปลดหนี้ ปลดเปลื้องความทุกข์ เพราะไม่มีความสุขไหนเท่ากับการไม่เป็นหนี้ เราก็ต้องอยู่อย่างฉลาดที่จะไม่เป็นหนี้

ดังนั้นอะไรที่มันเป็นส่วนเกินก็อย่าไปคิดทะเยอทะยานจะซื้อ จะมี จะได้เหมือนคนอื่นเขาเลย มีเท่าที่ควรมี ถ้าทำอะไรเกินฐานะ เกินความจำเป็นต้องมี ก็จะเป็นหนี้และไม่มีความสุข คนเราสามารถมีความสุขได้โดยไม่ต้องมี คือมีเท่าที่จำเป็น ไม่ใช่เขามีนาฬิกาเรือนเป็นล้านก็อยากมีบ้าง อย่างนี้ก็จะเป็นทุกข์ ต้องหากินในทางไม่สุจริตแล้วก็เป็นทุกข์เพราะถูกดำเนินคดีต่างๆลำบากลำบน เหนื่อยเพราะความอยากได้อยากมีบนความทุกข์กัน ก็ขอให้เรามีเท่าที่จำเป็น หรืออย่าไปคิดมีดีที่สุด

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login