วันศุกร์ที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2567

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน / โดย พระพยอม กัลยาโณ

On December 2, 2016

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

ในความรู้สึกของคนไทย การสวรรคตของในหลวงรัชกาลที่ 9 เป็นความสูญเสียที่ทำให้เป็นการปิดประตูความสุข เปิดรับแต่ความทุกข์กัน แต่ถ้าเราเปลี่ยนความรู้สึกเสียใจ อาลัยอาวรณ์ จากสวรรคตมาเป็นสวรรค์ เปิดทางให้เราเห็นสวรรค์ อย่างช่วงที่พระองค์สวรรคตใหม่ๆ คนไทยทั้งประเทศไม่มีความรู้สึกที่จะทะเลาะเบาะแว้งขัดแย้ง แม้จะมาเกิดบางเรื่องในตอนหลังๆ แต่ก็เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ

เราจึงต้องพยายามที่จะอยู่กับความเสีย ความมีให้ได้ ในฐานะพสกนิกรที่ดี อย่างข่าวผู้อำนวยการโรงเรียนคนหนึ่งแต่งชุดสีเลือดหมู ทำไมไม่ใส่ชุดดำ เลยทำให้ประชาชนไม่พอใจและขับไล่ ผู้อำนวยการคนนี้เป็นคนอีสาน ก็ยิ่งไม่พอใจและเกิดความคับแค้น ถ้าอะไรไม่พอใจก็ขับไล่ ได้นายกรัฐมนตรีก็ขับไล่ แสดงว่าคนไทยเรานี่ไม่รู้จักคำว่ายินดีกับสิ่งที่ได้ พอใจกับสิ่งที่มี แทนที่จะพอใจไปก่อน ยินดีไปก่อน มีอะไรค่อยว่ากันภายหลังตามสถานการณ์ ไม่ใช่พอเริ่มต้นก็ไม่พอใจ วิพากษ์วิจารณ์กันแล้ว

อย่างนี้เราจะได้ความสุข ความสบายกันเมื่อไรล่ะ ถ้าไม่พอใจกับสิ่งที่มี ไม่ยินดีกับสิ่งที่ได้ ทุกคนในโลกนี้ไม่มีหรอกที่เราจะได้อะไรให้มันพอใจถูกใจไปหมด เพราะฉะนั้นต้องรู้จักสงบปากสงบคำกันบ้าง เราอย่าไปเกลียดคนที่เขารักและอย่าไปเผลอรักคนที่เขาเกลียด อยู่เฉยๆดีกว่า พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียอาจจะเป็นตำลึงทอง ไม่ใช่ได้อะไรมาก็ฟุ้งซ่าน จะตั้งรัฐบาลก็ฟุ้งซ่าน

ดังนั้น อยากให้ทุกคนเข้าใจในชีวิตกันให้ดีว่า เราจะไม่ยอมจำนนต่อสวรรค์เปิดทางให้เรา แม้ว่าคนที่เรารักเราเทิดทูนจะจากไป เราต้องสร้างสวรรค์ใหม่ ไม่ใช่ว่าพระองค์ยังอยู่กับเราได้ ไม่ใช่พระองค์จากไป เราก็ลงนรก ทะเลาะกัน อย่างที่เขาบอกว่า “ขาดพ่ออย่าให้เหมือนถ่อหัก ขาดแม่อย่าให้เหมือนแพแตก” ขาดพ่อ ขาดแม่ก็ต้องรวมตัวกัน ไม้ซีกเล็กๆรวมกันก็สามารถจะงัดอะไรใหญ่ๆได้ ทำกิจกรรมอะไรต่างๆที่เป็นประโยชน์ร่วมกัน

ขอให้ต่อแต่นี้ไป เราอย่านึกรอคอยว่าในหลวงจะมาช่วยเราอย่างนั้นอย่างนี้ ป้องกันน้ำท่วม น้ำแล้ง ถ้าใครไม่คิดช่วยตัวเองก็ลงนรกตามๆกัน ขาดแคลน ขัดสน ฝืดเคือง ลำบากกับน้ำท่วมน้ำแล้งกันต่อไป ขอย้ำว่าเราต้องมาคิดทำฝายน้ำ ทำที่เก็บน้ำ ป้องกันไม่ให้น้ำท่วม ไม่ให้น้ำแล้ง มีบ่อ มีบึง มีแก้มลิง มีหลุมขนมครกกันให้เยอะๆ เราจะได้เริ่มพึ่งตัวเอง คิดเอง ทำเองตามงพระราชดำริต่างๆ เอามาสานต่อ เราก็จะเป็นพสกนิกรที่สุดยอด

ที่สำคัญจะเป็นชาวพุทธที่ดีที่ยอดที่สุด จะต้องพึ่งตนเอง ไม่งอมืองอเท้าให้คนโน้นคนนี้มาช่วย พอกันทีสำหรับคนประเภทตั้งหน้าตั้งตารอความช่วยเหลือ เราต้องคิดทำดีทุกวัน ต้องถือว่าสวรรค์เปิดทางให้พวกเราได้ต่อสู้ชีวิตอย่างทรนงองอาจ ให้มีความภาคภูมิใจในน้ำพักน้ำแรง ลำแข้งของตัวเอง ถ้าคนเราเกิดมาแล้วมัวแต่พึ่งเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ไม่คิดพึ่งตนเองแล้ว ก็ไม่ต้องคิดว่าใครจะมาเป็นที่พึ่งให้

นี่แหละสวรรค์เปิดทางจริงๆ ยังไงก็อย่าลืมช่วยเปิดทางสวรรค์กันเถิด อย่าเปิดขุมนรกอะไรกันเลย อย่าหาเรื่องร้อนอกร้อนใจกันเลย

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login