วันพฤหัสที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2567

นิสัยมักง่าย? / โดย พระพยอม กัลยาโณ

On November 29, 2016

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

กรณีรัฐบาลออกมาตรการช่วยผู้มีรายได้น้อยที่ลงทะเบียนไว้โดยให้เงินช่วยเหลือหรือแจกฟรีคนละ 1,500-3,000 บาท เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ ทำให้บางคนวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆนานา หรือกลัวว่าจะสร้างนิสัยไม่ดีคือแกล้งยากจน เพราะถ้าจนก็จะได้ ถ้ารวยไม่ได้เงินช่วย อันนี้อาจเป็นดาบสองคม มีทั้งคุณ ทั้งโทษ คนที่ไม่มีจะจ่ายจะใช้ พอได้พันสองพันบาทก็พออ้าปากได้ 9 วัน 10 วัน ยังดีกว่าให้ปากแห้งท้องหิว แต่ละวันไม่อิ่มกับเขาเลย

ตอนนี้การบริหารเงินแบบโบราณที่เราพูดว่า เอาปลาหรือเงินไปให้ ไม่ได้เอาเหยื่อให้ตกเบ็ด ถ้าจะรอให้ปลาวิ่งเข้าปากเลย แกงมาเสร็จปรุงเสร็จ แล้วคนพวกนั้นจะเป็นอย่างไร จะแกงเป็นมั้ย จับปลาเป็นมั้ย จะเลี้ยงปลาเป็นมั้ย จะช่วยตัวเองเป็นมั้ย

ตรงนี้แหละที่อยากจะฝากบอกว่า ถ้าเรายังนิยมการให้ฟรีเรื่อยๆ กลัวคนไทยจะมีโรคติดของฟรี ของฟรีนั้นไม่มีไม่มากในโลกนี้ อย่างงบประมาณไทยตอนนี้เงินคงไม่เหลือพอที่จะแจกได้ทุกคน ทุกวัน ทุกปี รัฐบาลก็คงทำเพื่อเก็บแต้มบ้างว่ารัฐบาลนี้ไม่ปล่อยให้ประชาชนอดอยาก ส่งสารถึงคนยากคนจน

วิธีช่วยที่สำคัญ ถ้าทำให้สร้างสรรค์ ให้ช่วยตัวเอง พึ่งตนเอง อัตตาหิ อัตโนนาโถ มากขึ้น คนที่เขาเสียภาษีก็อาจเอะใจ เอาเงินไปแจกฟรีๆ เอาล่ะ…คนเรามันก็ไม่ใช่จะเสียดายอะไรทุกคนหรอก แต่มันก็อดนึกไม่ได้เหมือนกันว่าจะไปเพาะนิสัยอะไรหรือเปล่า การให้เป็นที่รัก ผู้ขอย่อมเป็นที่เกลียดชังของคนที่ถูกขอ คนที่ถูกขอแล้วไม่ให้ก็ย่อมเป็นที่เกลียดชังของคนที่ขอ

เพราะฉะนั้นรัฐบาลก็ไม่อยากให้คนจนเกลียด ถ้ารู้จักแบ่งรู้จักให้ แต่ครั้งนี้ให้แล้วเราจะมีอะไรเป็นสิ่งตอบกลับบ้าง ถ้าทำอะไรที่เป็นการลงทุนสูง แต่ผลตอบรับต่ำ จะกระตุ้นเศรษฐกิจ กระตุ้นใคร ถ้าคนขี้เหล้าขี้ยา ก็คงไปกระตุ้นเจ้าของเบียร์ เจ้าของเหล้าต่างๆ

ถ้าคนดี คนอดอยากยากจน อยากจะทำอะไรแต่มันผิดพลาดจนหมดเนื้อหมดตัว พวกนี้น่าจะให้ น่าจะช่วย เพราะเจตนาดีอยากจะพึ่งตนเอง อยากจะร่ำรวยจากน้ำพักน้ำแรงและลำแข้งของตนเอง แต่ลงทุนไปแล้วมันพลาด แทนที่จะได้กำไรกลับขาดทุนย่อยยับ อันนี้เป็นสิ่งที่ต้องช่วย

แต่การแจกเงินครั้งนี้ให้แบบเหวี่ยงแห พวกขี้เหล้าเมายาก็ได้ ขี้เกียจก็ได้ ขี้ลักขโมยก็ได้ มันก็ไปเพาะนิสัยมักง่าย ไม่ได้เดินตามอริยมรรคองค์ 8 ที่ถือเป็นทางเดินอันประเสริฐ ถ้ามักง่ายมันก็ไม่ได้ประเสริฐ มีแต่จะตกต่ำเสียหาย จึงอยากฝากว่า เอาล่ะ..คราวนี้ให้ไปก่อน แต่คราวหน้าลองหาวิธีที่มีผลสนองกลับมาบ้าง ให้ประเทศชาติได้กลับคืนบ้าง ไม่ใช่ไปอยู่กับนายทุนหรือเจ้าของเงินกู้ พวกนี้ก็ไปใช้อีลุ่ยฉุยแฉก

ก็ฝากถึงประชาชนว่า ได้เงินไปแล้วก็ขอให้ใช้ให้คุ้ม ให้ไปเพิ่มคุณค่าชีวิต อย่าให้มูลค่าเงินไปทำลายมูลค่าชีวิต ไปซื้อของกินเมามาย ถ้าทำอย่างนั้นท่านจะได้เงินไปทำบาป แต่ถ้าได้เงินไปกอบกู้ฐานะครอบครัวให้ดีขึ้น เอาเงินตรงนี้ทำให้ชีวิตดีงามต่อไป ก็ไม่มีใครเขาว่า ถ้าใช้เป็น รักษาทรัพย์ใช้ให้เป็นก็จะไม่เป็นขี้ปากขี้อะไร แต่ถ้าใช้ไม่เป็นก็อาจโดนยมบาลเขกหัว เอาเงินเขาไปใช้ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร ก็พยายามนำไปใช้ให้ดีนะ รัฐบาลก็จะได้บุญ คนเสียภาษีก็ได้บุญ คนได้เงินไปก็ไปต่อบุญอีก ทำแต่เรื่องดี ไม่ทำเรื่องบาปเรื่องชั่ว

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login